Σε ανακοίνωσή της η Λαϊκή Συσπείρωση Ξάνθης αναφέρει:
Το πλαίσιο στο οποίο κινείται η λεγόμενη αναθεώρηση του «Καλλικράτη», αποτελεί παραπέρα εμβάθυνση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων με κύριο χαρακτηριστικό σε αυτή τη φάση την πιο στενή συνύφανση της Τοπικής Διοίκησης με τους επιχειρηματικούς ομίλους. Στον προσανατολισμό αυτό των αλλαγών στον «Καλλικράτη» συμφωνούν όλοι οι συμμετέχοντες όπως η ΚΕΔΕ – η Ένωση Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ) – η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΠΟΕ-ΟΤΑ) όπως καταγράφηκε για μία ακόμα φορά στις τοποθετήσεις των εκπροσώπων της ΚΕΔΕ, στις συναντήσεις Δημάρχων και συμβούλων της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων (ΠΕΔ) Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Ο «Καλλικράτης», τα μνημόνια και οι συνολικές αναδιαρθρώσεις στο κράτος προετοίμασαν θεσμικά, διοικητικά και δημοσιονομικά το έδαφος για εμβάθυνση της επιχειρηματικής δράσης και λειτουργίας των φορέων της τοπικής διοίκησης. Στο σύνολό του, το πλαίσιο που ομόφωνα παρουσιάζουν μέσω της επιτροπής του Υπουργείου Εσωτερικών, παρέχει θεσμικά εργαλεία στους φορείς της Τοπικής Διοίκησης είτε να ανοίξουν δρόμο είτε να συνδράμουν, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, σε νέα πεδία κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, όπως:
- Η προσέλκυση επενδύσεων και συγκέντρωση πόρων (ΕΣΠΑ και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων κ.λπ.) σε έργα και υποδομές που θα υπηρετούν στρατηγικούς σχεδιασμούς των επιχειρηματικών ομίλων.
- Η ώθηση της λεγόμενης κοινωνικής οικονομίας (ΜΚΟ – Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (KΟΙΝΣΕΠ) – δίκτυα και συνεταιρισμί προσώπων) με την ειδική συνδρομή και συνεισφορά της Τοπικής Διοίκησης.
- Η ληστρική αξιοποίηση από τις επιχειρήσεις του συνόλου της δημοτικής ακίνητης περιουσίας.
- Τη σταδιακή μεταφορά νέων φορολογικών βαρών στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών και τη νομιμοποίηση παλιών μέσω και της Τοπικής Διοίκησης (ΕΝΦΙΑ, αυξημένος ΦΠΑ στα νησιά).
Παράλληλα, οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις στο υφιστάμενο πλαίσιο του «Καλλικράτη» συνδέονται με τις γενικές ανάγκες του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αλλαγές που καμιά σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες του λαού. Το αστικό κράτος και οι θεσμοί του ευθυγραμμίζονται στην ανάγκη να απελευθερωθούν κεφάλαια για τη χρηματοδότηση των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων. Γι’ αυτό, όσο μεγαλώνει η φορολεηλασία για τα εργατικά λαϊκά νοικοκυριά, οι πόροι που αφαιρούνται από τη χρηματοδότηση των Δήμων και των Περιφερειών θα είναι περισσότεροι.
Αυτό το πλαίσιο φέρνει την όλο και μεγαλύτερη αποδυνάμωση και αποσύνδεση της χρηματοδότησης των φορέων της Τοπικής Διοίκησης από το κράτος την παραπέρα προσαρμογή του ρόλο της όσον αφορά τη χειραγώγηση των λαϊκών αναγκών, τη διασύνδεση της λειτουργίας της με τις ανάγκες της επιχειρηματικότητας, επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται σε συγκεκριμένους κλάδους π.χ. απορρίμματα, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τουρισμός, αγροτική παραγωγή κλπ. Διαμορφώνονται ήδη πιο διακριτοί οι ρόλοι σε επίπεδο κράτους -και των θεσμών του- σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο π.χ. οι Δήμοι να έχουν ως κύρια αρμοδιότητα το σχεδιασμό και τη διαχείριση τομέων της κοινωνικής πολιτικής και οι Περιφέρειες ένα πιο κεντρικό ρόλο στο «αναπτυξιακό» κομμάτι. Επιμερίζονται αρμοδιότητες στο πλαίσιο της ενιαίας στρατηγικής του κεφαλαίου που διασφαλίζει το αστικό κράτος στο σύνολό του και με τις αναγκαίες προσαρμογές του.
Όλες αυτές οι αντιλαϊκές αλλαγές, βρίσκονται σε αρμονία με τα απαιτούμενα του τρίτου Μνημονίου που στήριξαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ. Με τις αποφάσεις και τις κατευθύνσεις της η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ, όπως φάνηκε και στο πρόσφατο συνέδριό της στη Θεσσαλονίκη, επιβεβαίωσε την ευρύτερη συναίνεση εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που συναντήθηκαν και στο τρίτο μνημόνιο. Η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ “διεκδικεί” στο πλαίσιο της “φορολογικής αποκέντρωσης και της αυτοτέλειας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης”, να γίνει ο ΕΝΦΙΑ τοπικός φόρος, όπως εφαρμόζεται σε όλα τα Ευρωπαϊκά και προηγμένα κράτη. Συμφωνούν δηλαδή στην παραπέρα αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, μέσα από την τοπική φορολογία και τα δημοτικά τέλη. Το χαράτσι που θέσπισε η προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και υποτίθεται θα καταργούσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπως θα έσκιζε και τα μνημόνια, να εισπράττεται από τους Δήμους.
Από όλα αυτά τα παραδείγματα φαίνεται καθαρά, πόσο βάση έχει το επιχείρημα της «δυσκολίας συναινέσεων» στην Τοπική Διοίκηση. Το κεφάλαιο, τα αστικά κόμματα και οι δυνάμεις τους στην Τοπική Διοίκηση καταφέρνουν ευρύτατη συναίνεση, με πολλές αποχρώσεις, όταν πρόκειται να λάβουν μέτρα που θα διασφαλίζουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Είναι αποπροσανατολιστικός ο καβγάς για την απλή αναλογική. Δεν είναι το πρωτεύον αν θα έχουμε σταθερή πλειοψηφία μίας δημοτικής αρχής ή αν θα υπάρχει ανάγκη για «συμφωνίες» δύο και τριών παρατάξεων στα δημοτικά συμβούλια. Σημασία έχει η στρατηγική που υπηρετούν σήμερα οι Δήμοι. Τι όφελος θα έχει η λαϊκή οικογένεια από μία Δημοτική Αρχή που αυξάνει δημοτικά τέλη, ξεπουλάει την περιουσία του Δήμου στους ιδιώτες μέσω ΚΟΙΝΣΕΠ και ΜΚΟ και τρέχει να υλοποιήσει προγράμματα προς όφελος των επιχειρήσεων, έστω και αν αυτή έχει εκλεγεί αναλογικά και έχει και ευρύτατες συναινέσεις μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Η Λαϊκή Συσπείρωση στήριζε και στηρίζει την απλή αναλογική σε κάθε εκλογική αναμέτρηση από θέση αρχής. Δεν μπορούμε όμως να αφήσουμε ασχολίαστο το γεγονός ότι σήμερα αξιοποιείται η κουβέντα για την απλή αναλογική για να κρύψει την ουσία της μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη», που είναι να μετατρέψει τις Περιφέρειες και τους Δήμους σε πεδία επιχειρηματικής λειτουργίας. Αφετηριακή μας γραμμή, με την οποία κρίνουμε τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις είναι, αν αυτές εξυπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες και την ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Με αυτή τη γραμμή στεκόμαστε απέναντι σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις γιατί είναι αντιδραστικές και αντιλαϊκές.
Καλούμε τους εργαζόμενους, αλλά και τους εκλεγμένους σε τοπική και περιφερειακή διοίκηση, να οργανώσουν την πάλη τους, τη διεκδίκησή τους και την εναντίωσή τους σε κυβέρνηση και τοπικές αρχές που στηρίζουν τις αντιδραστικές ανατροπές. Καμιά ανάπτυξη για το λαό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί σε τοπικό και περιφερικό επίπεδο, αν η κεντρική πολιτική είναι στα χεριά και στην εξουσία της αστικής τάξης και των κομμάτων της.
- Απαιτούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον Προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική, για ενίσχυση της λαϊκής οικογένειας, για τη λειτουργία των Δημοτικών Υπηρεσιών σε απορρίμματα, πράσινο κλπ.
- Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που πρέπει να είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους για την ανάπτυξη – λειτουργία στην Τοπική Διοίκηση, γιατί αυτό σημαίνει τελικά μεταφορά του κόστους στις πλάτες του λαού.
- Να καταργηθεί κάθε είδους τοπική φορολογία, κάθε έμμεση φορολογία.
- Εντείνουμε τον αγώνα για αποκλειστικά Δημόσιο Δωρεάν Σύστημα στους βασικούς Κοινωνικούς Τομείς της Υγείας – Πρόνοιας και Παιδείας με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.
- Μόνιμη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους. Μονιμοποίηση όλων των Συμβασιούχων και των εργαζομένων στα προγράμματα.
- Διεκδικούμε σχεδιασμό και υλοποίηση σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο, υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες – πυρκαγιές – σεισμούς- άλλες καταστροφές- από καιρικά φαινόμενα – ρύπανση και μόλυνση του νερού και του αέρα.
- Παλεύουμε για να ανατραπεί το νομοθετικό πλαίσιο που καθιστά τους Δήμους και τις Περιφέρειες πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας και φοροεισπρακτικού μηχανισμού.
Εμείς εναντιωνόμαστε σε αυτή την αντιλαϊκή πολιτική, γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι και με τον εφαρμοζόμενο “Καλλικράτη” και με τη νέα έκδοσή του. Ο λαός με την πάλη του να ανατρέψει στην πράξη την εφαρμογή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής.