Παρόλα αυτά, παραμένει η ατολμία και επικρατούν οι απόψεις -εκτός του πλαισίου της λογικής- ότι πρέπει να διατηρείται αυτός ο αναχρονισμός που καταπιέζει τον πυρήνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προσβάλει τη χώρα. Στο όνομα κάποιου αδιευκρίνιστου συμφέροντος που συμβαίνει να είναι κοινό για τους ακραίους, όχι μόνο μιας πλευράς, αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς.
Άλλωστε, όπως ανέφερε και ο βουλευτής Μουσταφά Μουσταφά σχολιάζοντας τις τοποθετήσεις του Κώστα Γούναρη, είναι πολλές οι δεκαετίες που θέτει το θέμα και με απόλυτη ορθότητα, όλοι δέχονται ότι είναι παράλογη η συνέχιση της εφαρμογής του ιερού ισλαμικού νόμου στη Θράκη, αλλά στη διάρκεια αυτών των δεκαετιών “το μόνο που άλλαξε είναι πως άσπρισαν τα μαλλιά τους”…
Όμως επειδή οι καιροί είναι περίεργοι και η διγλωσσία (όχι στα νηπιαγωγεία αλλά στην πολιτική) δεν είναι ανεκτή στη δημόσια ζωή, καλό θα είναι όταν θα υπάρξουν οι αναγκαίες διευκρινίσεις από το Υπουργείο και αφού τοποθετούνται και οι επιστημονικοί φορείς, να πάρουν επίσημα και ξεκάθαρα θέση όλα τα κόμματα. Όχι μια θέση για κάθε ακροατήριο αλλά μια και μόνη θέση για την εισαγωγή της μητρικής γλώσσας και με ακρίβεια όρων. Μια θέση που θα γνωρίζει τόσο η πλειονότητα όσο και η μειονότητα. Χωρίς υπεκφυγές…
Και τις επόμενες μέρες ίσως αναδειχτεί πολύ έντονα ότι όταν κάποιος μεταχειρίζεται εύπεπτη ρητορική νομίζοντας ότι τα ζητήματα είναι μονομερή, ίσως να βρεθεί σε δύσκολη θέση. Γιατί στις δύο κατηγορίες Μουφτήδων που είχαμε μέχρι σήμερα φαίνεται να έχει προστεθεί και μια τρίτη. Για να δούμε…