“Η καλλιέργεια της κάνναβης για ιατρική χρήση είναι «Όχημα» για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών” επιγράφεται η ανακοίνωση της τομεακής επιτροπής και του τομεακού συμβουλίου του ΚΚΕ Ξάνθης.
Αναλυτικά:
Πριν λίγες μέρες, 40 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (ανάμεσά τους και οι τρείς βουλευτές της Ξάνθης) με Ερώτησή τους στη Βουλή απαιτούσαν την προώθηση νομοθετικής ρύθμισης που θα καταστήσει δυνατή την καλλιέργεια της κάνναβης για ιατρική /φαρμακευτική χρήση στην Ελλάδα. Τα επιχειρήματα που προβάλλουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι: «Η καλλιέργεια της ινδικής κάνναβης για ιατρική χρήση στην Ελλάδα μπορεί να συμβάλει θετικά στην αναζωογόνηση της αγροτικής οικονομίας και μεταποίησης, την ενίσχυση των εξαγωγών και τη μερική οικονομική ανακούφιση των ασφαλιστικών ταμείων από την επιβάρυνση των ακριβών συνταγογραφούμενων φαρμάκων της κλασικής φαρμακοβιομηχανίας»!
Είχε προηγηθεί το θετικό πόρισμα για τη συνταγογράφηση της κάνναβης για «ιατρικούς λόγους» της Ομάδας Εργασίας, που είχε συσταθεί από το υπουργείο Υγείας και στην οποία συμμετείχαν πανεπιστημιακοί, ψυχίατροι, νομικοί, μέλη συλλόγων ασθενών οι οποίοι «τυγχάνει» να είναι και μέλη διαφόρων ΜΚΟ που πρωτοστατούν στην αποποινικοποίηση της κάνναβης . Στην Ομάδα δεν κλήθηκαν καν, κι όχι τυχαία, εκπρόσωποι των προγραμμάτων πρόληψης και απεξάρτησης από τα ναρκωτικά, που έχουν γνώση και πλούσια πείρα για το θέμα. Την ίδια μέρα της ανακοίνωσης του πορίσματος, ο υπουργός Υγείας Αν. Ξανθός δεσμεύτηκε ότι θα λάβει μέτρα ώστε «οι ασθενείς με συγκεκριμένες παθήσεις, οι οποίες περιλαμβάνονται στις θεραπευτικές ενδείξεις, να αποκτήσουν πρόσβαση σε φαρμακευτικά σκευάσματα με αποδεδειγμένο κλινικό όφελος».
Τι δεν λέει η κυβέρνηση και οι «λαγοί» της:
- Για καμία ασθένεια και σε καμία περίπτωση η κάνναβη δεν προτείνεται ως «φάρμακο επιλογής». Ακόμη και για την ανακούφιση του πόνου, οι επιστημονικές έρευνες αναφέρονται σε ισχυρά παυσίπονα.
- Το ισχύον νομοθετικό καθεστώς της χώρας μας ήδη επιτρέπει και ρυθμίζει τόσο την παραγωγή όσο και τη διάθεση κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς – όταν κι όποτε κρίνεται αναγκαίο από την επιστημονική κοινότητα – προβλέποντας για τη διαδικασία αυτή κρατικό μονοπώλιο, όπως εξάλλου συμβαίνει για όλα τα ναρκωτικά.
- Η ευρεία προπαγάνδα γύρω από την «ιατρική χρήση» της κάνναβης έχει αξιοποιηθεί σε όλες τις χώρες ως «όχημα» για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών.
- «Είναι γνωστό ότι παράγοντες όπως η διαθεσιμότητα, η προσβασιμότητα και η κοινωνική αποδοχή μιας ουσίας αυξάνουν την κατανάλωσή της. Αλλαγές στο νομικό πλαίσιο που διέπει την κάνναβη μακροπρόθεσμα θα επηρεάσουν τα πρότυπα χρήσης του πληθυσμού και ιδίως τους εφήβους και τους νέους. Όσον αφορά τη φαρμακευτική χρήση της κάνναβης , θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να εξεταστεί για ορισμένες κατηγορίες ασθενών, ωστόσο δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για τη νομιμοποίηση της ουσίας», υπογράμμιζε σε επιστημονική παρέμβαση για το θέμα το ΚΕΘΕΑ (8/5/2015).
Παραδείγματα από το εξωτερικό:
- Σε όσες Πολιτείες των ΗΠΑ έχουν νομιμοποιηθεί προγράμματα «ιατρικής» χρήσης της κάνναβης , αποτελούν σημαντική πηγή παράνομης χρήσης. Το 66% των 16χρονων μαθητών κάνει χρήση κάνναβης , 1 στους 3 Αμερικανούς μαθητές έχει κάνει χρήση κάνναβης με ιατρική συνταγή που έχει συνταγογραφηθεί για κάποιον άλλο. (Έκθεση του EMCDDA 2015 και Ετήσια Έκθεση 2016 Διεθνής Επιτροπή του ΟΗΕ για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών).
- Ένα στα 9 άτομα που δοκιμάζουν κάνναβη αναπτύσσουν εξάρτηση από αυτήν. Στους εφήβους η αναλογία είναι 1 προς 6. Στην Ευρώπη η κάνναβη είναι η ουσία για την οποία ζητούν θεραπεία όσοι έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα, δηλαδή 8 στα 10 άτομα κάτω των 20 ετών. Όπως κάθε ψυχοτρόπος ουσία, η κάνναβη μπορεί να προκαλέσει εξάρτηση. Μόνο σε ένα έτος, το 2012, περίπου 300.000 άνθρωποι ζήτησαν απεξάρτηση από την κάνναβη σε 7 χώρες της ΕΕ.
- Στην Αργεντινή, στις αρχές του 2000, απάντηση στην ανεργία και τη φτώχεια σε συνθήκες όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης ήταν η διάδοση του paco.
Στην Ολλανδία, η αποποινικοποίησης της κάνναβης για προσωπική χρήση άρχισε να εφαρμόζεται όταν στη χώρα φούντωνε το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα.
Στην Πορτογαλία, η αποποινικοποίηση της χρήσης κάνναβης ξεκίνησε όταν τα πρώτα σημάδια της καπιταλιστικής κρίσης άρχισαν να γίνονται αισθητά στην αύξηση της ανεργία στις νέες ηλικίες.
Είναι πρόκληση να επικαλούνται οι βουλευτές της κυβέρνησης για την ενίσχυση της αγροτικής οικονομίας, την ανακούφιση των ασφαλιστικών ταμείων, όταν η πολιτική τους: Αβαντάρει με όλα τα μέσα την ενίσχυση των μονοπωλιακών ομίλων του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος, ξεκληρίζοντας στρατιές αγροτών. Ξεπαστρεύει ασφαλιστικά ταμεία. Πριμοδοτεί την άνευ όρων εμπορευματοποίηση του Φαρμάκου και την ασύδοτη δραστηριότητα των φαρμακοβιομηχανιών. Κι όλα αυτά τη στιγμή που ετοιμάζουν νέα σκληρά και απάνθρωπα μέτρα για τη ζωή του λαού. Η υλοποίηση των μακροχρόνιων σχεδιασμών του κεφαλαίου διαχρονικά συνοδεύεται από την προσπάθεια νομιμοποίησης των ναρκωτικών, ως όπλο κοινωνικού ελέγχου και φαρμακευτικής καταστολής.
Όσοι στηρίζουν την νομιμοποίηση της κάνναβης αποσκοπούν σε οφέλη οικονομικά και πολιτικά. Ακόμα και στις νόμιμες ουσίες (καπνός, αλκοόλ) τα τεράστια κέρδη έρχονται από το λαθρεμπόριο που ανθεί και είναι πρόβλημα για τις καπιταλιστικές οικονομίες, όχι για τις συνέπειές τους στο άτομο και την κοινωνία αλλά για την έλλειψη κερδών από τη φορολογία. Πίσω από τη νομιμοποίηση της κάνναβης για ιατρικούς λόγους υπάρχουν τα τεράστια κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας, όπως επιβεβαιώνεται από τις ΗΠΑ και τα χρήματα που ξοδεύουν για να διαφημίσουν την ιατρική της χρήση.
Τα ναρκωτικά είναι παράνομα γιατί είναι επικίνδυνα και όχι η αντιστροφή που επιχειρείται να περάσει στις νεανικές συνειδήσεις, δηλαδή ότι είναι επικίνδυνα επειδή είναι παράνομα. Μια αντιστροφή που, εδώ και μια δεκαετία, έχει «θεωρητικοποιηθεί» στις ΗΠΑ και σήμερα προσπαθεί να ασκήσει πίεση και στην Ευρώπη.
Στόχος όλης της προσπάθειας είναι να ενισχυθεί η κοινωνική ανοχή στη διάδοση των ναρκωτικών ουσιών σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, που μεγάλα τμήματα του λαού και της νεολαίας αντιμετωπίζουν προβλήματα διαβίωσης και κάλυψης των βασικών λαϊκών αναγκών. Πάντα η διάδοση των ναρκωτικών χρησιμοποιείται ως μέσω κοινωνικής καταστολής.
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έχουν σταθερή θέση ότι η τοξικομανία ως κοινωνικό φαινόμενο δεν πρόκειται να εκλείψει ποτέ μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Η τοξικομανία και η διάδοση των ναρκωτικών θα αντιμετωπίζεται όλο και πιο αποτελεσματικά όσο η πάλη ενάντιά της θα συνδέεται με τη γενικότερη πάλη του λαού και της νεολαίας ενάντια στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι αντίθετοι τόσο με την ισχύουσα κατασταλτική πολιτική που αφήνει ελεύθερους τους εμπόρους και φυλακίζει τους χρήστες, όσο και με τις πολιτικές διαχείρισης του προβλήματος. Παλεύει για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα τα ναρκωτικά, γι’ αυτό είναι αντίθετο με το διαχωρισμό των ναρκωτικών σε «σκληρά» και «μαλακά», γι’ αυτό είναι αντίθετο με τη νομιμοποίηση της χρήσης και καλλιέργειας κάνναβης , γι’ αυτό στηρίζει την πολιτική που ενισχύει τη «μείωση της ζήτησης» και όχι «τη μείωση της βλάβης».
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ θέτει την πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και τις κοινωνικές αιτίες που αναπαράγουν το φαινόμενο ως ζήτημα πρώτης γραμμής.