Μπορεί πολλοί να ταυτίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια με ένα ανεπαρκές πρόσωπο και να ισχυρίστηκαν ότι επιτελούν “εθνικό έργο” στηρίζοντας ένα δημόσιο λειτουργό-θρησκευτικό ηγέτη με πολλές ατιμωτικές καταδίκες για παράβαση καθήκοντος, αλλά όταν αντιλήφθηκαν ότι είναι ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης, αυτό που αναζητούν είναι μια θέση στην επόμενη μέρα, δηλαδή μια ελπίδα ότι θα συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται με αντίστοιχο τρόπο το νέο πρόσωπο . Ως προς το τυπικό σκέλος της απομάκρυνσης αυτή θα γίνει με τη συνδρομή των προϋποθέσεων του Νόμου για την παύση του εφόσον δεν παραιτείται. Ας μην ξεχνούμε ότι για να παραμείνει στη θέση του, παρά τις καταδίκες, έχουν γίνει… πολλά (που έπληξαν το κύρος θεσμών και την έννοια του κράτους δικαίου)
Είναι γεγονός ότι μετά τη μετακίνηση του Τέρενς Κουίκ στον απόδημο Ελληνισμό, αποκαθίσταται η ισορροπία μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων στη Θράκη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η αλλαγή του Μουφτή Ξάνθης καθοδηγήθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ που τη θεωρεί ελάσσονα εξέλιξη. Δεν κλείνει αλλά μάλλον ανοίγει κεφάλαια καθώς πάγια θέση των στελεχών του είναι η κατάργηση των δικαστικών αρμοδιοτήτων και η εκλογή των Μουφτήδων. Και οι θέσεις αυτές δεν συναντώνται σε πολλά άλλα κόμματα και έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις θέσεις των ΑΝΕΛ.
Οι πολιτικοί φορείς που εμπλέκονται με το θέμα είναι αρκετοί και ακόμη περισσότεροι οι ενδιαφερόμενοι που στέκονται πέριξ και έχουν τα συμφέροντά τους. Άλλωστε στη Θράκη συνήθως συζητούμε για συμφέροντα και σπάνια είναι στο επίκεντρο η πολιτική και ο τρόπος που υπηρετεί τους πολίτες. Όπως στην περίπτωση του Μουφτή όλοι ξεχνούν ότι η αποστολή του Μουφτή δεν είναι να εξυπηρετεί ή όχι συμφέροντα αλλά να εκπληρώνει ένα συγκεκριμένο θρησκευτικό προορισμό.
Η ώρα του Κυπριακού έφτασε και φαίνεται πως οι απόψεις της ελληνικής και της κυπριακής πολιτικής ηγεσίας συγκλίνουν. Υπήρξαν θετικές και αρνητικές εξελίξεις όλα αυτά τα 40 χρόνια, υπήρξαν ευκαιρίες και αδιέξοδα για την ελληνική πλευρά. Το σίγουρο είναι ότι σήμερα, ρεαλιστικά, αν υπάρχει λύση αυτή, μοιραία, θα προσομοιάζει με το σχέδιο Ανάν και το σχήμα που θα προκύψει θα είναι δύσκολα λειτουργικό. Αλλά αυτή είναι μια απόφαση της κυπριακής κυβέρνησης και του κυπριακού λαού, που οφείλει να στηρίζει και όχι να ποδηγετεί η ελληνική πλευρά. Πολιτική είναι να επιλέγεις το ρεαλιστικά καλύτερο για το λαό σου και όχι να μεταθέτεις προβλήματα στις επόμενες γενιές, όπως συνέβη μέχρι σήμερα. Σίγουρα πάντως ήρθε η ώρα για ειλικρίνεια…
Και επειδή αυτή η ανοιχτή πλήγη προσφέρει πάντα προνομιακό πεδίο για ακροδεξιές και εθνικιστικές ρητορείες, ας μην ξεχνάμε ότι αποκλειστικά υπεύθυνοι για το δράμα της Κύπρου είναι οι “πατριώτες” δικτάτορες της επταετίας καθώς και κάποιοι άλλοι εθνικιστές στη Μεγαλόνησο, που απέδειξαν για πολλοστή φορά ότι η αποστολή των εθνικιστών στην ελληνική και την παγκόσμια ιστορία είναι να προκαλούν εθνικές τραγωδίες… Η Ελλάδα του 20ου αιώνα είναι γεμάτη από τέτοιες τραγωδίες.