Και αφού αποχώρησε από την ΟΕΒΕΞ ο Γ. Μπατζακίδης, ο φορέας μπορεί να επιστρέψει στους γνώριμους ρυθμούς της “οικογενειακής επιχείρησης“. Και στο πλαίσιο της ελεύθερης οικονομίας που έχουμε μπορεί φυσικά και πάλι να δανείζεται χρήματα από ιδιώτες και να τους επιστρέφει στη συνέχεια τα χρήματα μαζί με άλλες αντιπαροχές. Για να μην ξεχνιόμαστε, επειδή γνωριζόμαστε αρκετά σε αυτή τη μικρή πόλη. Άλλωστε η φιλανθρωπία είναι το φόρτε της τοπικής κοινωνίας και έτσι δικαιολογούνται αυτές οι “διευκολύνσεις”.
Το ερώτημα είναι βέβαια αν υπάρχει εισαγγελέας για να ερευνήσει αυτές τις “φιλελεύθερες” πρακτικές -πέρα από το ηθικό σκέλος- αλλά και αν όσοι/ες είχαν ανοίξει πόλεμο στην Ομοσπονδία και μέτωπο μαζί με άλλους φορείς θα συνεχίσουν να έχουν τις ίδιες προθέσεις ανατροπής ή τώρα που η ΟΕΒΕ έγινε σαν το ΕΒΕ, τα προβλήματά τους λύθηκαν και θα πέσει “σφουγγάρι”… Γενικότερα η γεωγραφία των προσώπων σε κάθε πόστο καταλήγει συνεχώς στις ίδιες “οικογένειες” (γονείς και τέκνα) που επαναλαμβάνονται ενοχλητικά και εντελώς παράταιρα με την εποχή μας.
Όπως ήταν αναμενόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ κεντρικά, δεν άφησε ασχολίαστο το θέμα της καταδίκης του Θ. Καλαϊτζή και εξέδωσε σχετική ανακοίνωση, όπου επιτίθεται, σε πολιτικό επίπεδο στη ΝΔ, για το ηθικό σκέλος. Βέβαια υπήρξαν κάποιοι που ενοχλήθηκαν από αυτή την ανακοίνωση αλλά μάλλον κάτι τέτοιο στερείται πολιτικών επιχειρημάτων γιατί σε άλλες περιπτώσεις α ίδια πρόσωπα ψέγουν μετ’επιτάσεως και χαιρέκακα- και ορθώς πολιτικά- ακόμη και μια παρανυχίδα ηθικής παρέκκλισης όταν πρόκειται για άλλους.
Προφανώς και είναι διαφορετικό ζήτημα η ανθρώπινη και δικαιολογημένη από τη σκληρότητα της ποινής, συμπαράσταση που εκφράζεται στην τοπική κοινωνία. Αλλά, ρεαλιστικά, είναι απολύτως προφανές ότι η πολιτική και κομματική ταυτότητα του καταδικασθέντα με μακρά διαδρομή σε θέσεις ευθύνης και το πολιτικό ζήτημα που αναδεικνύει για μια εδραιωμένη λογική στην αυτοδιοίκηση, είναι ένα θέμα που θα θέσει η άλλα πλευρά και είναι θεμιτό. Και αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, αν οι συντάκτες της ανακοίνωσης ήταν επαρκώς πληροφορημένοι θα είχαν αναδείξει πολύ περισσότερα και σοβαρά ζητήματα για τη λειτουργία της “αμαρτωλής” ΕΑΠΑΞ.
Άλλωστε, αν υπήρχε ποτέ περίπτωση στη θέση αυτή να βρίσκεται ένας κυβερνητικός, σύσσωμο το μιντιακό κατεστημένο – που έχει ανοιχτή κόντρα με την κυβέρνηση- θα το είχε αναγάγει σε πρώτη είδηση πανελλαδικά και το ανθρώπινο υποκείμενο της υπόθεσης θα είχε διασυρθεί για τις επόμενες τρεις γενιές. Ανθρώπινα σχεδόν όλοι συμπάσχουν, πολιτικά προφανώς και υπάρχει αποδοκιμασία (για να είμαστε δίκαιοι). Όταν συζητούμε για το -κουραστικό ίσως- ηθικό πλεονέκτημα που διεκδικεί η Αριστερά, δεν σημαίνει ότι το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα είναι εξ ορισμού ανήθικο, άρα η παρεκτροπή είναι επιλήψιμη. Κανείς πάντως δεν θυμήθηκε τους μοναδικούς πραγματικούς εργαζόμενους της εταιρίας που είναι στο δρόμο διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους.
Η περιβόητη και πολυσυζητημένη ημερίδα για την “αειφορική ανάπτυξη” τελικά αναβλήθηκε. Το πουλόβερ άρχισε να ξηλώνεται όταν οι φορείς άρχισαν να διαψεύδουν τη συμμετοχή τους και όσο και αν το Επιμελητήριο ενοχλήθηκε, οι απόψεις μας δικαιώθηκαν περίτρανα. Μάλιστα, είναι αλήθεια ότι οι λίγοι εναπομείναντες φορείς προσπάθησαν να διασώσουν την εκδήλωση και σχεδίαζαν να την κάνουν στο Δημοτικό Αμφιθέατρο την Κυριακή έχοντας φτιάξει και μια νέα -απίθανη- αφίσα ίδιας αισθητικής με την πρόσκληση που είχε κάνει θραύση…
Στα σοβαρά τώρα, όπως προκύπτει από τα έγγραφα και τις προσπάθειες που έγιναν για να πραγματοποιηθεί (στη διάθεσή μας όλα), είναι ξεκάθαρο ότι η διοργάνωση ξεκίνησε από μια “πατριωτική οργάνωση” της Θεσσαλονίκης και την Ένωση Αποστράτων και άρα το ερώτημα είναι τι έχουν να συνεισφέρουν αυτοί οι φορείς (ακόμη και αν η ΕΑΑΣ έχει σαφή αλλά περιορισμένο θεσμικό ρόλο) μαζί με το Κέντρο Πολιτισμού στην “αειφορική ανάπτυξη”, με ποια επιστημονική επάρκεια και συνάφεια, με ποια νομιμοποίηση. Όλα αυτά ανάγονται απλώς στη λογική “πέτρες-ξύλα” που ταλαιπωρεί την επαρχία και όλους όσους έχουν αναλάβει, “εργολαβικά”, μαζί με τον πατριωτισμό και όλα τα υπόλοιπα ζητήματα, που θεωρούν ότι πρέπει να έχουν άποψη.
Μάλιστα, κάνει εντύπωση ότι οι διοργανωτές επέμεναν μέχρι την τελευταία στιγμή να εμφανίζουν ως ομιλητή τον Πρύτανη του Δημοκριτείου, ο οποίος αντέδρασε με πολύ σκληρές δηλώσεις πλέον, τόσο για την απρέπεια αυτή απέναντι στον ίδιο και το θεσμό, όσο και για το προφανές και ουσιαστικό, διερωτώμενος ποιοι είναι αυτοί που επιχειρούν να υποκαταστήσουν την επιστημονική κοινότητα ή τους αιρετούς θεωρώντας ότι έχουν άποψη για όλα. Και δυστυχώς επιβεβαιώνουν στερεοτυπικές εικόνες που θεωρούσαμε ότι έχουν εκλείψει.
