SIDIROPOULOS-REVISED-FOTO EDITORIALΗ στάση της οικογένειας του Παύλου Φύσσα σε αυτά τα τρία χρόνια που μεσολάβησαν από τη δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού υπήρξε υποδειγματική.

Με σεμνότητα για το παιδί που έχασαν αλλά χωρίς ποτέ να κρύψουν ή να μετανιώσουν για την πολιτική τους συγκρότηση και την αντίληψη του βάρους που είχε αυτή η δολοφονία για τον αγώνα ενάντια στα φασισμό και τους νεοναζί, που κάποιοι φρόντισαν να φέρουν στο μνημονιακό προσκήνιο, ώστε να τους μεταχειριστούν εργαλειακά και με βάση τον θεμελιακό προορισμό του φασισμού που η Ευρώπη γνώρισε και γνωρίζει και πάλι.

Όμως παρά τις παλινωδίες που έγιναν σε επίπεδο δικαστικό και έχουν ναρκοθετήσει ρεαλιστικά τα πολιτικά συμπεράσματα που θα έπρεπε να εξαχθούν για τους ηθικούς -πέρα από τους φυσικούς-  αυτουργούς της δολοφονίας, παρά  τις  καθυστερήσεις και τα προσχώματα στη δημοσιότητα και στη δημόσια  καταγραφή των πρακτικών της δίκης, παρά τη συνειδητή προσπάθεια ορισμένων να υποφωτιστούν οι συνθήκες που επέτρεψαν τη δολοφονία και ενθάρρυναν μέχρι το Σεπτέμβρη του 2013, τη δράση της Χ.Α., υπάρχουν οι δηλώσεις της οικογένειας που έχουν διατυπώσει μεγάλες αλήθειες.

Όπως η πρόσφατη δήλωση της μητέρας του Παύλου Φύσσα, Μάγδας, πως οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής ήξεραν και ξέρουν ότι ψηφίζουν δολοφόνους . Και αυτή είναι η πικρή αλήθεια που πολλοί δεν θέλουν να βλέπουν. Πράγματι οι ψηφοφόροι της Χ.Α.  δεν είναι ούτε “εξαπατημένοι”, ούτε “δήθεν αντισυστημικοί”. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ψηφίζουν μια εγκληματική συμμορία,   εγκρίνουν τις μεθόδους τους, τις επιθέσεις, τις δολοφονίες και όλη τη δράση της.

Είτε βολεμένοι που ψάχνουν αναβίωση των προνομίων που έχασαν στη κρίση, είτε κάποιοι άλλοι χωρίς προνόμια, προσόντα ή  μόρφωση αλλά με την ελπίδα ότι θα αποκτήσουν, συνειδητά στηρίζουν και ψηφίζουν κάποιους δολοφόνους. Είναι οι νεοέλληνες που πιστεύουν ότι με αυτές τις μεθόδους θα μπορούσαν να ξαναμοιράσουν την τράπουλα υπέρ των ίδιων. Κατά μία έννοια ότι θα μπορούσαν να αναβιώσουν τις μετεμφυλιακές ανισορροπίες και αδικίες που σήμερα έχουν σχεδόν αποκατασταθεί και να τους φέρουν στο προσκήνιο, από το οποίο τους εξώθησε η δημοκρατική νομιμότητα της μεταπολίτευσης.

Για αυτό και ο αρχηγός τους αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη της δολοφονίας του Φύσσα (ενώ το συνταγματικό τόξο και η έννομη τάξη επιδεικνύουν επιλεκτική ευαισθησία για την ανάληψη «πολιτικών ευθυνών») , φροντίζει να υπενθυμίζει κυνικά στους πιστούς του, ότι πράγματι είναι δολοφόνοι που σκοτώνουν τους διαφορετικούς, τους αριστερούς, τους ξένους. Όλους όσους ενοχλούν αυτή τη μάζα της χειρότερης εκδοχής των νεοελλήνων με τα πλέον ταπεινά ένστικτα. Και επειδή είναι σαφές ότι το ακροατήριο της ΧΑ είναι μεγαλύτερο από την εκλογική της επιρροή, εκτός από αυτούς που σήμερα ψηφίζουν φασίστες και δολοφόνους, υπάρχουν και άλλοι που το σκέφτονται αλλά ακόμη δεν έχουν πειστεί ότι με τον κύκλο του αίματος θα βελτιώσουν την προσωπική τους θέση.

Είτε το θέλουμε είτε όχι, το φαινόμενο των νεοναζί και το μηντιακό τους ξέπλυμα είναι η αποθέωση της νεοελληνικής ιδιοτέλειας. Η μητέρα του Παύλου Φύσσα υπενθύμισε ότι κάποιοι συνειδητά έχουν επιλέξει δολοφόνους για να εξυπηρετήσουν τα μικρά ή μεγάλα συμφέροντά τους.

Γιάννης Σιδηρόπουλος
isidister@gmail.com