Την Πέμπτη 23 Ιουνίου θα εκδικαστεί η διακοπείσα λόγω ωραρίου δίκη του Underground Radiο με κατηγορούμενο ένα φοιτητή πρώην Πρόεδρο του Συλλόγου “Γέφυρα”, υπεύθυνο λειτουργίας του σταθμού, που είχε συλληφθεί για τη λειτουργία του σταθμού από τις φοιτητικές εστίες των Κιμμερίων. Το πρωί της Τρίτης αρκετοί φοιτητές συγκεντρώθηκαν στα δικαστήρια για την εκδίκαση και το ίδιο αναμένεται να συμβεί και την Πέμπτη καθώς υπάρχει σχετικό κάλεσμα του Πολιτιστικού Συλλόγου Φοιτητών «Γέφυρα» .
Η απρόσμενη τροπή που πήρε ο πολιτικός διχασμός στη Βρετανία με την πολιτική δολοφονία της Cox ανέδειξε σε μεγάλο βαθμό την ελαφρότητα της πλειοψηφίας των πολιτών αλλα και πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα γύρω από την αντιμεταναστευτική ρητορική και την ακροδεξιά στην Ευρώπη. Γιατί τώρα που έφτασε και στην Ελλάδα η πλήρης εικόνα από τον κίνδυνο της ακροδεξιάς που εκπροσωπεί ο Φάρατζ, καλό είναι να θυμόμαστε ότι διάφοροι εγχώριοι πολιτικάντηδες μέχρι πρόσφατα και αρκετά ανεύθυνα, τον διαφήμιζαν έμμεσα αναπαράγοντας ένα εύπεπτο δήθεν «φιλελληνικό» λογύδριό του από την Ευρωβουλή.
Μια κλασική τακτική που στρώνει το χαλί στην ακροδεξιά θέλοντας να δείξει ότι το πολιτικό σύστημα δεν έχει “πατριώτες” σε αντιδιαστολή με ένα ξένο (απατεώνα όπως αποδείχτηκε) που ανέξοδα κριτικάρει την Ε.Ε. για την Ελληνική κρίση για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του. Είναι όμως έκθετο και ένα μεγάλο μέρος πολιτικών δυνάμεων που θεωρούν ότι ο αντιφασιστικός λόγος και η δράση είναι ένα «μπανάλ» καθήκον των αριστερών κομμάτων. Γράφαμε χρόνια ότι η αντιμεταναστευτική ρητορική του UKIP δίνει τον τόνο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και κάποιοι θεωρούσαν ότι είναι “γραφική” η ενασχόληση με όσους χρησιμοποιούν τον ευροσκεπτικισμό ως δόλωμα για να ψαρεύουν σε θολά νερά. Τώρα που χτυπά τον πυρήνα της σκέψης όσων θεωρούσαν ότι είναι ευρωπαϊστές, τώρα παρακολουθούν ανίκανοι να αντιδράσουν.
Η πολιτική ατζέντα κυριαρχείται από τη συζήτηση για τον εκλογικό νόμο (καθώς ο Τσίπρας, όπως έχουμε πει, μπορεί να πηγαίνει την ατζέντα εκεί που θέλει αυτός). Ο καθένας στην Ελλάδα έχει μάθει να μεταχειρίζεται τον εκλογικό νόμο εργαλειακά. Παράδειγμα το ΠΑΣΟΚ που σήμερα προσεγγίζει τις θέσεις των αριστερών κομμάτων αλλά είναι το κόμμα που ψήφισε τον εκλογικό νόμο ενισχυμένης αναλογικής του μπόνους (όταν ήθελε να τον εκμεταλλευτεί) αλλά και απλή αναλογική όταν κάποτε ήθελε να ναρκοθετήσει την πολιτική κυριαρχία του πατέρα Μητσοτάκη (και το κατάφερε). Αλλά και η ΝΔ έτσι περίπου λειτούργησε σε πολλές περιπτώσεις και το 2006 “πείραξε” ακόμη και τα ποσοστά των δημοτικών εκλογών για να εξυπηρετήσει τα πρόσκαιρα συμφέροντά. Άρα μιλάμε απλώς για αμοραλιστές και δεν είναι ώρα για να κουνάει κανείς το δάχτυλο.
Αγνοεί, λοιπόν ο πολιτικός κόσμος, ότι ο εκλογικός νόμος είναι η σπονδυλική στήλη του πολιτικού συστήματος που καθορίζει αποφασιστικά τη φυσιογνωμία του: Τα αναλογικά εκλογικά συστήματα εκφράζουν προοδευτικά πολιτικά συστήματα ενώ τα ενισχυμένα εκφράζουν συντηρητικά πολιτικά συστήματα, χωρίς περιστροφές. Και εκεί θα δοκιμαστούν όλα – μα όλα- τα κόμματα και όχι μόνο τα δύο μεγαλύτερα. Όχι μόνο σήμερα αλλά πάντοτε. Υπάρχει και μια τρίτη περίπτωση, τα καλπονοθευτικά συστήματα που δεν εκφράζουν ούτε συντηρητικούς, ούτε προοδευτικούς, αλλά τους απατεώνες.
Και επειδή, πρόσφατα στην Ξάνθη ο Δημήτρης Σταμάτης σε μια δήλωσή του, ανέφερε ότι το μόνο που δεν μπορεί να κάνει ο εκλογικός νόμος, είναι να κερδίσει τις εκλογές το δεύτερο κόμμα, χρειάζεται μια απαραίτητη ιστορική διόρθωση: Στις εκλογές του 1956 με το περίφημο τριφασικό εκλογικό σύστημα, η ΕΡΕ κατάφερε να εκλέξει 165 βουλευτές και να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση ενώ ήταν η δεύτερη των εκλογών.(και μάλιστα σε μια παραλλαγή ενός Βενιζελικού νόμου του 1929). Αυτά για να θυμόμαστε πόσο δύσκολα χρόνια πέρασε η δημοκρατία σε αυτή τη χώρα όπου τίποτε δεν είναι δεδομένο…
Τη συζήτηση για τη θεομηνία, στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πέμπτης, ζητά με επιστολή του προς τον Πρόεδρο του Δ.Σ. Αβδήρων, ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Β. Τσολακίδης. Στην επιστολή του ζητά από το Δήμαρχο να εκθέσει το σχέδιο ανακούφισης που υπάρχει για τους πληγέντες.
