SIDIROPOULOS-EDITORIALΜε αφοπλιστική ειλικρίνεια στο τέλος του τελικού κυπέλλου ο ιδιοκτήτης της ομάδας της Ξάνθης περιέγραψε με αρκετά εύστοχο τρόπο τα συναισθήματα των Ξανθιωτών για τον τελικο Κυπέλλου με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Προφανώς «τον ήπιαμε» αλλά για τους Ξανθιώτες, το ποδόσφαιρο έχει πάντα μια άλλη όψη.

Ο τελικός κυπέλλου υποτάχθηκε στους νόμους του ποδοσφαίρου, όπως είναι η ατυχία αλλά και η ποιότητα του αντιπάλου, όμως αυτό που δεν υποτάχθηκε στη μοιρολατρία ήταν η μεγαλειώδης κάθοδος ομάδας και φιλάθλων σε αυτό τον τελικό. Είχαμε πει ότι ακόμη και αν χάσουμε, εμείς θα το κάνουμε με τον τρόπο και το ήθος που γνωρίζουμε. Και αυτό ακριβώς το καθήκον έκαναν όλοι, γράφοντας σελίδες ιστορίας και ανοίγοντας τους λογαριασμούς με το μέλλον.

Στο γήπεδο ηττηθήκαμε και αυτό δεν αλλάζει αλλά μετά από τον τελικό δεν ταιριάζουν δάκρυα για αυτή την Ξάνθη, ούτε η μουσική που συνοδεύει αυτή την περιπέτεια είναι πένθιμη αλλά χαρούμενη και ελπιδοφόρα.

Η ομάδα που είδαν όλοι στο γηπεδο

Είμαστε περήφανοι για τους παίκτες και τον προπονητή που έδειξαν πνεύμα ομάδας, που μπήκαν στην έδρα –ουσιαστικά- ενός αντιπάλου που σαρώνει τους τίλους εδώ και χρόνια, και έπαιξαν το ποδόσφαιρο που ξέρουν, χωρίς να φοβηθούν, έκαναν τους φιλάθλους των αντιπάλων να κοιτάζουν αμήχανοι τους επαρχιώτες να τους κλείνουν στα καρέ τους για ένα ημίχρονο. Περίμεναν μια φοβισμένη ομάδα που θα προσπαθεί να «κλέψει» τη νίκη και είδαν έναν αντίπαλο με μεγάλη καρδιά που έπαιζε ψυχωμένα και κάμφθηκε μόνο όταν η ατυχία τον χτύπησε. Είναι η ομάδα που έμεινε αγκαλιασμένη μετά το ματς, μπροστά στον πάγκο για να δείξει με ποια στοιχεία έφτασε μέχρι εδώ.

…και ο λαός της στις κερκίδες

Και στις κερκίδες ένας κόσμος τεράστιος και μεγαλειώδης με τη δική του συγκλονιστική παρουσία. 5.000 σχεδόν φίλαθλοι από την άκρη της χώρας, τόσοι πολλοί από ένα νομό μόλις 100.000 κατοίκων, 700 χιλιόμετρα μακριά, είναι πράγματι μια μεγάλη υπόθεση που μας ξεπερνά όλους. Ο όγκος τους, ο παλμός τους και ο τρόπος που έκαναν αισθητή την παρουσία τους στο γήπεδο συγκίνησε τους πάντες και απέδειξε ότι για τα μέτρα αυτής της ομάδας και αυτής της πόλης, κάτι πολύ μεγάλο συνέβη στις κερκίδες του ΟΑΚΑ. Δεν το είπαν φωναχτά οι αντίπαλοι αλλά όσοι ήταν στο γήπεδο εντυπωσιάστηκαν από την ομάδα και το λαό της και τη χειροκρότησαν ιπποτικά στο τέλος. Για αυτό το λαό αξίζουν πολλά.

Δεν επισημάνθηκε ίσως ιδιαίτερα ότι πήγαμε στο ΟΑΚΑ, κουβαλώντας το ήθος και την κουλτούρα για την οποία είμαστε περήφανοι. Χωρίς καφρίλα και τραμπουκισμούς, χωρίς μπράβους και μαχαιροβγάλτες, χωρίς καθίσματα σπασμένα και βία, με γυναίκες και παιδιά και με ενθουσιασμό, με φωνή και καρδιά μέχρι το τέλος, με αξιοπρέπεια. Ήταν από τις σπάνιες φορές που οι φίλαθλοι των ηττημένων δεν έφυγαν στην απονομή, δεν προσέβαλλαν τους αθλητές και ευχαρίστησαν την ομάδα τους για το ταξίδι που τους πρόσφερε.

Με το δικό μας τρόπο 

Είναι αυτή η αντίληψη των Ξανθιωτών, μοναδική στη χώρα και ριζωμένη εδώ και δεκαετίες, ότι το ποδόσφαιρο είναι γιορτή και με αυτή την αίσθηση έφυγαν, γεμάτοι αν και ηττημένοι, συγκινημένοι αν και στεναχωρημένοι, πλούσιοι για όσα έζησαν στη διαδρομή. Με την αφέλεια βορειοευρωπαίων roligans που πήγαν στο γήπεδο για να χειροκροτήσουν την ομάδα τους και να δουν ποδόσφαιρο και όχι να βρίσουν τους αντιπάλους. Ήταν μια χτυπητή παραφωνία στον τελικό, μια χτυπητή παραφωνία για το ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά μια ακόμη νίκη για μας. Για αυτούς τους φίλους θα πρέπει να είναι περήφανοι οι διοικούντες την ομάδα,  αυτούς που έγραψαν για άλλη μια φορά ιστορία και απέδειξαν πόσο μεγάλη είναι αυτή η ομάδα. Και όσο μεγαλύτερη συνοχή θα έχει, τόσο μεγαλύτερες επιτυχίες θα φέρνει.

Μέσα σε 12 μήνες αποδείξαμε ότι είμαστε στις χαρές και τις λύπες μαζί. Πράγματι, μπορεί να «τον ήπιαμε» το Σάββατο, αλλά είμαστε πια σίγουροι ότι θα επιστρέψουμε και θα το κατακτήσουμε πολύ γρήγορα. Θα το κάνουμε όπως ξέρουμε εμείς !

Είμαστε πιο περήφανοι για την ΑΟΞάρα μας, το λαό μας, την πόλη μας.

Γιάννης Σιδηρόπουλος
isidister@gmail.com