Αφορμή για τις σκέψεις αυτές στάθηκε το περιστατικό μιας κυρίας που επιχείρησε να περάσει το βράδυ της Τετάρτης από την Πλατεία Αντίκα προς την Παλιά Πόλη μέσω της οδού Φ. Αμοιρίδη και ενοχλήθηκε από τα τραπεζοκαθίσματα που εμπόδιζαν τη δίοδο, με αποτέλεσμα να καλέσει την αστυνομία, που βεβαίωσε παραβάσεις σε όλα τα καταστήματα των οδών Ορφέως και Αμοιρίδη !
Η αστυνομία κατέφθασε με 2 περιπολικά και 3 δικυκλιστές , δύναμη που θα επαρκούσε για να συλληφθεί κάποιος επικίνδυνος τρομοκράτης . Σε δύσκολη θέση και οι Αστυνομικοί, φυσικά, αφού τραβάνε τα βλέμματα σε μια παρανοϊκή κατάσταση που επικρατεί στην Παλιά Πόλη ενώ την ίδια ώρα θα μπορούσαν να ασχολούνται με το κοινό έγκλημα. Όλοι σε αυτή την υπόθεση (με πρώτο το Δήμο Ξάνθης) υποστηρίζουν ότι το δικαίωμα στην επιλεκτική νομιμότητα είναι προνόμιο και μέσω του νόμου της ζούγκλας επιχειρείται να επιβληθεί ενώ όλοι ενοχλούνται όταν περιγράφεται με νηφαλιότητα αυτό που συμβαίνει.
Είτε κινηθούμε με γνώμονα τη νομιμότητα είτε όχι, το πρόβλημα παραμένει και ονομάζεται «πραγματικότητα» !
Ούτε νομιμότητα, ούτε λογική !
Η κυρία που επιχείρησε να περάσει δεν είδε ότι μπροστά της υπήρχε πινακίδα απαγόρευσης κυκλοφορίας με εξαίρεση για τους μόνιμους κατοίκους . Όμως ακόμη και αν είναι μόνιμη κάτοικος συγκεκριμένων οδών, στο ΙΧ της δεν έφερε το ειδικό σήμα και άρα κακώς διαμαρτυρήθηκε γιατί, με το γράμμα του νόμου, πέρασε παράνομα. Είναι γνωστό πως ελάχιστοι μόνιμοι κάτοικοι χρησιμοποιούν το δρόμο – αν συμβεί θα είναι από αντίδραση ίσως- αφού αντιλαμβάνονται ότι είναι σώφρον να μην ταλαιπωρηθούν και να μην ταλαιπωρήσουν και επιλέγουν τις εναλλακτικές διαδρομές που έχουν προβλεφθεί. Είναι επίσης κατανοητή η αγανάκτηση κάποιου που πρέπει να αλλάξει συνήθειες και δρομολόγια επειδή κάποιοι διασκεδάζουν, αλλά μιλάμε για το επίκεντρο της πόλης, στο ιστορικό της κέντρο.
Όσο για τα τραπεζοκαθίσματα, προφανώς και έχουν αναπτυχθεί παράνομα ή πέραν του επιτρεπόμενου ορίου. Βέβαια οι επιχειρηματίες είναι αυτοί που -εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που επιδεικνύουν ασυδοσία,- ζητούν από το Δήμο να ρυθμίσει το θέμα για να αναπτύξουν με νόμιμο τρόπο και με ασφάλεια την όποια δραστηριότητα θα τους επιτραπεί, στο βαθμό που θα τους επιτραπεί και να ελέγχονται όπως όλες οι ομοειδείς επιχειρήσεις της πόλης. Στο ερώτημα, αν αυτό αποτελεί δικαιολογία, η απάντηση είναι όχι, αφού με βάση το νομικό μας πολιτισμό δεν αναζητάς το δίκιο σου μέσα στην παρανομία. (Αλλά αυτό πρέπει να ισχύει για όλους και ο Δήμος οφείλει να δημιουργήσει ίσους όρους παντού και για όλους γιατί δεν έχει μόνο η Παλιά Πόλη τέτοια προβλήματα και ανισότητες)
Υπεύθυνος για την κατάσταση ο Δήμος Ξάνθης
Όμως ο Δήμος Ξάνθης που έχει εγκαταλείψει την υπόθεση στην τύχη της, αρνείται να την αντιμετωπίσει , αρνείται πεισματικά να αποφασίσει, αλλά ακόμη και όταν το κάνει δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις του. Δηλαδή, ψηφίζει μια Κανονιστική Απόφαση που καθορίζει ως δρόμους απαγόρευσης κυκλοφορίας τους συγκεκριμένους δρόμους, δεν την εφαρμόζει ποτέ και το ομολογεί κυνικά (αφού μέσα στο δρόμο απαγόρευσης κυκλοφορίας ήταν για χρόνια το Δημαρχείο !) με μοναδική στρατηγική να διασφαλίσει ότι δεν θα κατηγορηθούν μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου για τα πιθανά ατυχήματα που θα προκύψουν. Ο Σύλλογος Παλιάς Πόλης επιχειρεί να προσβάλλει διαρκώς τις Κανονιστικές αλλά με άγνωστη, συχνά, στρατηγική αφού το πρόβλημα είναι μπροστά μας και είναι συγκεκριμένο.
Το πλέον απίστευτο, που ήρθε πρόσφατα στην επιφάνεια, είναι πως με βάση το Προεδρικό Διάταγμα του 1996 οι επίμαχοι δρόμοι είναι πεζόδρομοι ! Όχι δρόμοι απαγόρευσης κυκλοφορίας αλλά πεζόδρομοι όπου επιτρέπεται η διέλευση μόνο για οχήματα των μονίμων κατοίκων των συγκεκριμένων δρόμων που διαθέτουν ιδιόκτητο χώρο στάθμευσης, πρακτικά δηλαδή, σχεδόν για κανέναν. Και δεν είναι θέμα πυρηνικής φυσικής η διαπίστωση ότι ένα Προεδρικό Διάταγμα είναι άμεσα εφαρμοζόμενη διάταξη και υπερισχύει όλων άρα αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί , οι οποίοι υπερθεμάτιζαν για τη νομιμότητα, άλλαξαν άποψη, όταν αποκαλύφθηκε η ύπαρξή του.
Άρα….
Ο Δήμος επιμένει πεισματικά να αρνείται την εφαρμογή και αφήνει την υπόθεση στην τύχη της, όπως και την ασφάλεια του οικισμού, συνεπακόλουθα, ενώ κάτοικοι και επιχειρηματίες παραμένουν όμηροι της κατάστασης ενώ οι θαμώνες κινδυνεύουν καθημερινά. Υπάρχει όμως ο παράγοντας που επισημάναμε και κανείς δεν θέλει να δει. Η πραγματικότητα ! Ο κόσμος που γεμίζει καθημερινά του δρόμους και έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικό και πανέμορφο πόλη έλξης, ένα σημείο που έδωσε ζωντάνια στην πόλη και προσελκύει πλήθος επισκεπτών, αύξησε τη φήμη της πόλης, αναδεικνύει τον παραδοσιακό οικισμό γιατί τον κάνει ζωντανό και επισκέψιμο.
Όσο για το θόρυβο, είναι προφανές ότι το ύφος αυτής της διασκέδασης το καλοκαίρι δεν χρειάζεται μουσική με ένταση και άρα είναι απολύτως λανθασμένη η λογική των ελάχιστων επιχειρηματιών που παίζουν δυνατά μουσική , ασύμβατη με την κουλτούρα και την αισθητική αρμονία του οικισμού. Και αυτό είναι κάτι που δεν έχει επισημανθεί από τους κατοίκους που αρκούνται σε μια γενικότερη ενόχληση για τη συνολική δραστηριότητα , και με όρους κοινωνικού αυτοματισμού που δεν είναι ευχάριστοι.
Γιατί δεν ενοχλήθηκε κανείς όταν αντί για τραπέζια υπήρχαν ΙΧ;
Ας μην ξεχνάμε ότι στα σημεία που σήμερα υπάρχουν τραπεζοκαθίσματα υπήρχαν για χρόνια αυτοκίνητα που ήταν παρκαρισμένα παράνομα και προκλητικά αλλά κανείς δεν ενοχλήθηκε ποτέ, ούτε από την παρανομία, ούτε από την κατάληψη της ζώνης ΑΜΕΑ -που θα διευκολυνθούν από την πιθανή πεζοδρόμηση- ούτε από την άσχημη εικόνα στον όμορφο οικισμό, ούτε από το γεγονός ότι έκλειναν τους δρόμους. Συμβαίνει ακόμη σε άλλα σημεία της ίδιας περιοχής, αφού «καταργήθηκαν» αυθαίρετα δρόμοι και μετατράπηκαν σε ιδιόκτητα πάρκινγκ, όπου η πρόσβαση σε οχήματα εκτάκτου ανάγκης όχι απλώς δυσχεραίνεται αλλά είναι αδύνατη ! Όταν αντί για αυτοκίνητα εμφανίστηκαν άνθρωποι, καρέκλες και πραγματική ζωή, τότε αυτό ονομάστηκε πρόβλημα ενώ πριν ήταν όλοι ικανοποιημένοι με τη σκοτεινή, άδεια και δυσπρόσιτη, επίσης, Παλιά Πόλη; Ίσως γιατί αυτή η δραστηριότητα παράγει κέρδος ή ίσως γιατί κάποιοι δεν θέλουν τους «θορυβώδεις» νέους και τους φοιτητές αλλά τα γκρουπ των ΚΑΠΗ, και μόνο έτσι εννοούν τον τουρισμό και την ανάπτυξη. Ίσως στο Λουτράκι και την Αιδηψό αλλά όχι στη ζωντανή Ξάνθη !
Οι κάτοικοι, είναι θύματα αυτής της κατάστασης, αλλά πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτός ο οικισμός -όπως έχουμε κατ επανάληψη επισημάνει- δεν πρόκειται να γίνει ποτέ «μουσείο» αλλά θα είναι σημαντικός όσο θα έχει ζωή, άρα και επιχειρήσεις στους δρόμους όπου επιτρέπεται αυτή η δραστηριότητα (επιτρέπεται μόνο εκεί με βάση το ΠΔ του 1979 που επιλεκτικά εφαρμόζεται !). Αυτή ακριβώς ήταν η αιτιολόγηση ώστε να επενδυθούν εκατομμύρια των πολιτών στην Παλιά Πόλη, να αξιοποιηθεί και να αλλάξει όψη. Όχι μόνο για να είναι όμορφη για τους κατοίκους και να προσδώσει προστιθέμενη αξία στις περιουσίες (απολύτως θεμιτό επίσης), αλλά και να είναι επισκέψιμη για τους πολίτες, δηλαδή να είναι μια επένδυση που θα αποφέρει σε όλη την πόλη. Αυτή ήταν και η αφετηρία για το Προεδρικό Διάταγμα του 1996, που μέχρι πρόσφατα απεκρύβη.
Το απίστευτο είναι ότι ο Δήμος εφαρμόζει τις πεζοδρομήσεις σε οδούς που προβλέπονται από το συγκεκριμένο Προεδρικό Διάταγμα (και με επιτυχία) αλλά κανένας δεν έχει απαντήσει πώς και με ποιο τρόπο συνέβη αυτό την ώρα που αρνείται να το εφαρμόσει στις οδούς Ορφέως και Αμοιρίδη! Αν πάλι κρίνεται ότι το ΠΔ δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες, θα έπρεπε να ξεκινήσει η εφαρμογή του και, ταυτόχρονα, η μελέτη για ένα νέο. Γιατί δεν έχουν αντιληφθεί αρκετοί ότι, νομικά, είναι πεζόδρομοι από το 1996 και αυτό δεν αλλάζει, ισχύει, αναγκαστικά. Επίσης η δικαιολογία για τη νέα κυκλοφοριακή μελέτη, μάλλον μοιάζει ως αστεία, αφού αυτή δεν περιλαμβάνει την Παλιά Πόλη ενώ, γενικότερα, ο συνολικός σχεδιασμός δεν ήταν ποτέ το «φόρτε» αυτού του Δήμου.
Έχουν κατακτήσει το δικαίωμα να διασκεδάζουν στην Παλιά Πόλη
Είναι σαφές ότι η νέα αυτή «πιάτσα» είναι κατάκτηση θαμώνων και επιχειρηματιών, δηλαδή ακόμη και χωρίς τραπέζια ο κόσμος το καλοκαίρι θα βρει τον τρόπο να τη γεμίζει και να την απολαμβάνει. Και μάλιστα τότε οι όρθιοι θα αποκλείουν τους δρόμους,όπως συμβαίνει σε άλλες περιπτώσεις και δεν θα μπορεί κανείς να διαμαρτυρηθεί στους επιχειρηματίες. Δεν θα είναι το ίδιο όμορφη η εικόνα με τη σημερινή, οι επιχειρήσεις θα έχουν μεγαλύτερα κέρδη, ο θόρυβος θα είναι μεγαλύτερος, κάποιες ηλικίες θα αποκλειστούν. Το θέμα είναι να ρυθμιστεί αυτή η κατάσταση νόμιμα, να αστυνομευτεί, να κινηθεί σε λογικά πλαίσια, να έχει τη μικρότερη δυνατή όχληση για τους κατοίκους και να μην συνεχιστεί η παράνοια που επικρατεί. Σε όλο το φάσμα όπου αναπτύσσεται αυτή η δραστηριότητα και όχι μόνο σε ένα δρόμο.
Η ευθύνη φυσικά είναι του Δήμου Ξάνθης που αρνείται να πάρει θέση και διαιωνίζει μια κατάσταση, στην οποία οι επιχειρήσεις δουλεύουν με προβλήματα και πρόστιμα αλλά παραμένουν κερδοφόρες αφού δεν έκλεισαν, ο Δήμος χάνει έσοδα γιατί η δραστηριότητα δεν υπόκειται στα αναλογούντα τέλη, οι κάτοικοι παραπονιούνται. Ο καθένας έχει κάτι να πει για τη νομιμότητα αλλά μάλλον διεκδικεί το πασίγνωστο ελληνικό δικαίωμα στην επιλεκτική νομιμότητα ή παρανομία. Ας μην ξεχνάνε όλοι ότι η νομιμότητα δεν αφορά μόνο στο πως θα ρυθμίζεται η κυκλοφορία αλλά σε όλα όσα πρέπει να συμβαίνουν στην Παλιά Πόλη από κάθε άποψη, άρα σε μια μάχη χαρακωμάτων όλοι θα εξοντωθούν. Το πρόβλημα της Παλιάς Πόλης δεν είναι ότι έχει αρκετό κόσμο τις νύχτες, αυτό είναι το ευχάριστο…
Είναι ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο στη βάση της κοινής λογικής, με μίνιμουμ συναινέσεων και να αποτυπωθεί σε αποφάσεις και σε διατάξεις, που θα γίνουν σεβαστές και θα εφαρμοστούν. Διαφορετικά η πραγματικότητα θα συνεχίσει να τους ξεπερνάει όλους , όπως τους ξεπερνά κάθε βράδυ….
ΥΓ
Η ατολμία του Δήμου και η άρνηση να επιλύσει το πρόβλημα δεν είναι δεδομένο ότι είναι η πιο επωφελής πολιτική γιατί στους όρους ζούγκλας που επέβαλε μάλλον δεν είναι δεδομένο ότι είναι ο πιο ισχυρός και μπορεί να προστατευτεί….
Γιάννης Σιδηρόπουλος
isidister@gmail.com
