SIDIROPOULOS-EDITORIALΤο –παγκοσμίως πρωτότυπο- κλείσιμο της ΕΡΤ που επιβάλλεται αυταρχικά απο την κυβέρνηση αλλά και το γενικότερο πλαίσιο που την περικλείει, είναι ίσως το σημείο των πιο θλιβερών διαπιστώσεων για το ρόλο αυτής της κυβέρνησης, εκτός του γεγονότος ότι αποτελεί προφανή πολιτική αστοχία που φέρνει σε δύσκολη θέση τους δύο συνεταίρους της κυβέρνησης.

Είναι, καταρχάς, μια ακόμη υπόμνηση ότι η Βουλή έχει αποκτήσει διακοσμητικό ρόλο και ο κύριος πυρήνας της τρικομματικής κυβέρνησης ενεργεί, με την ανοχή των άλλων εταίρων, σε καθεστώς ελεγχόμενης ή ανεξέλεγκτης αλλά ξεκάθαρης συνταγματικής εκτροπής, αφού για τις δημοκρατικές ευαισθησίες που εδραιώθηκαν σε αυτή την κοινωνία και στο πολίτευμα, η πράξη νομοθετικού περιεχομένου χωρίς τη δεδηλωμένη της Βουλής, αποτελεί κυνική παραδοχή της υποκατάστασης των θεσμών από φασιστικά δόγματα.

Την ίδια ώρα, επιχειρείται να λειτουργήσει πάλι «αυθόρμητα» ο περίφημος «κοινωνικός αυτοματισμός», μια ακόμη καινοφανής θεωρία των ακροδεξιών συνεργατών του Πρωθυπουργού, που επιχειρεί να κατευθύνει την κοινωνία απέναντι σε κάθε ομάδα του πληθυσμού που βιάζεται ,  που θα επιχειρήσει να δικαιολογήσουν το κλείσιμο της ΕΡΤ, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τα μεγάλο πολιτικό φιάσκο της αποχώρησης της Gazprom από την ΔΕΣΦΑ (με τον ίδιο τρόπο που κατεύθυναν την κοινή γνώμη εναντίον των εκπαιδευτικών για να δικαιολογήσουν τις απολύσεις δεκάδων χιλιάδων από αυτούς) . Η εικόνα όμως του τηλεοπτικού δέκτη που έδειξε «μαύρο» , θύμισε τις πιο δύσκολες εποχές του προηγούμενου αιώνα….

Τι σημαίνει η κατάργηση της ΕΡΤ. Δεν γονάτισε και ενόχλησε

Ειδικότερα το κλείσιμο της ΕΡΤ όμως, χυδαίο ως προς τον τρόπο επιβολής, εκπέμπει μια σειρά από μηνύματα σε πολίτες και πολιτικούς. Είναι η αντίδραση απέναντι στην αντίληψη που εδραιώθηκε τα τελευταία 15 χρόνια (και  θα ήταν άδικο να αγνοηθεί η συμβολή του ΠΑΣΟΚ των 90s) ότι η ΕΡΤ παύει να είναι φερέφωνο της κάθε κυβέρνησης αλλά αρχίζει να κυριαρχείται από τη διαχρονική πανευρωπαϊκή αντίληψη που θέλει τη δημόσια τηλεόραση μακριά από την εξουσία σε μια πορεία νηφάλια και προσανατολισμένη στην είδηση. Μπορεί να μην έγινε ακόμη BBC αλλά στα χρόνια που προηγήθηκαν η λογική αυτή υπηρετήθηκε με συνέπεια και σταδιακά η καταφρονεμένη ΕΡΤ άρχισε να γίνεται ένας πυλώνας αξιοπιστίας  που κέρδισε την εμπιστοσύνη του κόσμου και, προσφάτως – αυτό δεν το συγχώρησαν- στην πιο κρίσιμη μεταπολιτευτική πολιτική συγκυρία, ξεπέρασε την ιδιωτική ραδιοτηλεόραση φτάνοντας στην κορυφή των προτιμήσεων και δίνοντας διέξοδο στην κατευθυνόμενη πληροφόρηση!

Όταν δηλαδή η ΕΡΤ έγινε αυτό που –υποτίθεται πως- ζητούσε ο πολιτικός κόσμος και η κοινωνία τις περασμένες δεκαετίες, όταν κατέστη το αισθητικό και τεχνικό πρότυπο στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση, όταν επιτέλεσε απόλυτα τον ενημερωτικό-παιδευτικό-ψυχαγωγικό της χαρακτήρα, τότε άρχισε να  ενοχλεί την αναξιοπιστία και τον παραγοντισμό των συμφερόντων που κλείνουν το μάτι στα καθεστωτικά ΜΜΕ, αυτά που υποσκέλισε η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση.

Εγκαθιδρύεται ένα μετεμφυλιακό κράτος Δεξιάς;

Η υπόθεση αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα επιβεβαίωσης των φόβων που έχουν ακουστεί κατά καιρούς και κρίθηκαν υπερβολικοί, περί εγκαθίδρυσης ενός νέου «κράτους της δεξιάς», με την κατάργηση της κακής και αμερόληπτης ΕΡΤ, προκειμένου στη θέση της να επανέλθει μια «αρεστή» δημόσια τηλεόραση που δεν θα «ενοχλεί» και θα στελεχώνεται από επίσης «αρεστούς»,  που δεν θα είναι υποχρεωμένη να τηρεί την πολυφωνία και το δημοκρατικό διάλογο αλλά θα υπόκειται στον απόλυτο έλεγχο της κυβέρνησης ώστε να μην αντιδρά στη χειραγώγηση της κοινωνίας από τα μεγάλα ιδιωτικά ΜΜΕ.

Είναι η απόδειξη ότι ο δήθεν εκσυγχρονισμός που υποτίθεται ότι επέβαλαν τα σκληρά μνημόνια στη χώρα, οι μεταρρυθμίσεις που θα έφερναν τη διαφάνεια και την αξιοκρατία (πως θα ήταν δυνατόν όταν καταργείται το Σώμα Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης και ο Συνήγορος του Πολίτη !), το τέλος του κράτους του ρουσφετιού και της ρεμούλας, όχι απλώς δεν θα γίνουν ποτέ, αλλά όλες οι κατακτήσεις των τελευταίων 40χρόνων θα σβήσουν μονομιάς για να επιστρέψουμε σε ένα δύστροπο μετεμφυλιακό κράτος-δυνάστη, κράτος γραφειοκρατίας που θα ευνοεί τους λίγους, κράτος ανύπαρκτο που θα λειτουργεί για να ξεπουλάει δημόσια περιουσία και να ευνοεί  τους εκλεκτούς επιχειρηματίες – φίλους του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος.

Η σημερινή ΕΡΤ είναι δημοκρατική κατάκτηση

Δεν θα απεκδυθώ τη συνδικαλιστική μου ιδιότητα που μου υπαγορεύει θεσμικά και ψυχικά να βρίσκομαι δίπλα στους συναδέλφους μου που απολύονται (εκτός αυτών που τους υποσχέθηκαν από χθες ότι θα έχουν πιστοποιητικό φρονημάτων για να ανήκουν σε αυτούς που θα ξαναπροσληφθούν κάποτε…), δε θα ξεχάσω ότι είμαι φανατικός τηλεθεατής και ακροατής της ΕΡΤ αλλά θα δεχθώ, επίσης,  ότι ο καθένας θα μπορούσε να έχει μικρότερα ή μεγαλύτερα παράπονα από τον τρόπο που λειτούργησε όλα αυτά τα χρόνια και τις στρεβλώσεις που σίγουρα υπήρξαν. Όμως δεν αντιλαμβάνονται όλοι ότι η ΕΡΤ που έχουμε σήμερα είναι μια δημοκρατική κατάκτηση της κοινωνίας και της δημοσιογραφίας. Για τις σπατάλες ευθύνεται –κυρίως-  ένας Υπουργός που προσλαμβάνει 26 συμβούλους, οι δοτές διοικήσεις που διώκονται για κακουργήματα σε οικονομικά σκάνδαλα, και όσοι διαχειρίστηκαν μαζί τους τη δημόσια ραδιοτηλεόραση ως φέουδο.

Το πιο κρίσιμο σταυροδρόμι για τους δύο εταίρους της κυβέρνησης

Όμως, για τους δύο κυβερνητικούς εταίρους της κεντροαριστεράς που ισχυρίζονται ότι δεν γνώριζαν  και ότι η κυβέρνηση –ουσιαστικά- έχει απολέσει τη δεδηλωμένη, η κατάσταση αρχίζει να γίνεται κωμικοτραγική. Φανταζόμαστε όλοι ότι θα είναι άλλη μια κόκκινη γραμμή σαν τις πολλές που έθεσαν μέχρι σήμερα και όλες ξεπεράστηκαν αφήνοντας τον Α. Σαμαρά να εφαρμόζει μια σκληρή και αντιδραστική δεξιά ατζέντα. Είναι όμως αισχρό για την ελληνική κοινωνία και άδικο για τους ψηφοφόρους τους, ότι η αποδόμηση των δημοκρατικών κατακτήσεων και η εγκαθίδρυση ενός τέτοιου κράτους, γίνεται με αυτούς τους δύο εταίρους στην κυβέρνηση.  Και αυτή είναι η ιστορική τους ευθύνη, που κρύφτηκε πίσω από από εσω- και εξω κομματικές σκοπιμότητες.  Είναι ίσως η αφορμή, εφόσον συγκρούεται ευθέως με τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των κομμάτων της κεντροαριστεράς, να δράσουν.

Η κυβέρνηση, είναι προφανές ότι δεν κατάφερε να ελέγξει την ΕΡΤ και επιλέγει να την κλείσει και να φτιάξει στη θέση της μια ΥΕΝΕΔ. Έτσι απλά και αυταρχικά προχωρά ο εκφασισμός της κοινωνίας. Για τη ΝΔ του Σαμαρά, αυτό δεν εκπλήσσει πια. Για τους δύο έταιρους πολιτικούς αρχηγούς είναι η τελευταία τους ευκαιρία να ολοκληρώσουν μια καταστροφική συγκυβέρνηση με αξιοπρέπεια ή να εξαϋλωθούν πλήρως πέφτοντας  στη μαύρη τρύπα του μνημονίου και της αυταρχικής δεξιάς, έχοντας, προηγουμένως, συνυπογράψει την επαναφορά ενός αυταρχικού κράτους της .

Γιάννης Σιδηρόπουλος
isidister@gmail.com

ΥΓ.
Μου άρεσε που απελευθερώθηκαν πλήρως οι συνάδελφοί μας στην ΕΡΤ και χωρίς περιστροφές, μίλησαν ανοιχτά για όσα συνέβαιναν τόσα χρόνια εξαιτίας των κυβερνήσεων, μέσα στην ΕΡΤ και για τις σκανδαλώδεις σπατάλες και παρεμβάσεις τους.