SIDIROPOULOS-EDITORIALΗ ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης κατά πολλούς κλείνει τον κύκλο της μεταπολίτευσης, αλλά επειδή αυτό είναι κάτι που το έχουμε ακούσει άπειρες φορές, ας το κρίνουμε όταν τελειώσει το εγχείρημα.

Για την ώρα η νοοτροπία δεν έχει αλλάξει για τους εξής λόγους:

Πρόκειται για μια κυβέρνηση, ίσως, εξαναγκασμού, οι δημιουργοί της οποίας ίσως να μην πιστεύουν στη χρησιμότητά της αλλά ήταν υποχρεωμένοι να προχωρήσουν στη δημιουργία της. Με ένα Πρωθυπουργό σοβαρό αλλά άγνωστο για τη δυνατότητά του να χειριστεί πολιτικά μια ολόκληρη χώρα που έχει μαρτυρήσει,  με συνεργάτες στο Υπουργικό Συμβούλιο που είναι δύσκολο να συνεργαστούν μεταξύ τους και μαζί του.  Παρόλα αυτά, το βλέμμα όλων είναι στραμμένο στις εκλογές ενώ οι περισσότεροι αναμένουν ότι η φθορά στο εξής θα επιμερίζεται στους τρεις συνεταίρους του νέου σχήματος και όχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ.

Όσα ζήσαμε τις μέρες πριν την εξεύρεση Πρωθυπουργού ήταν πράγματι εξοργιστικά και οι πολίτες έχουν κάνει αποκαρδιωτικές εκτιμήσεις για το επίπεδο και την αίσθηση ευθύνης του πολιτικού προσωπικού της χώρας, έχοντας αποτραβηχτεί ακόμη περισσότερο. Αλλά, ούτως ή άλλως, η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη και ο πολιτικός χρόνος τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς (ποιος να πίστευε πριν από 2 χρόνια ότι θα γίνουν όσα έγιναν και θα καταλήξουμε με Πρωθυπουργό έναν τραπεζίτη και συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ !)

Ξυνίδης και Υπουργείο Ανάπτυξης. Κέρδος ή φθορά ;

Το τοπικό ενδιαφέρον εστιάστηκε και στην παραμονή του Σωκράτη Ξυνίδη σε αυτή την κυβέρνηση. Είναι αλήθεια ότι μέχρι σήμερα έχει εισπράξει φθορά εξαιτίας αυτής της παρουσίας του στην Κυβέρνηση. Είτε λόγο χρόνου, είτε από επιλογή, έχει απουσιάσει από τα τοπικά πράγματα  και δέχεται κριτική, ενώ δείχνει να έχει ιεραρχήσει κάποιες πολιτικές ενέργειες, διαφορετικά από τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει, πλήρως αντισυμβατικά. Όλα αυτά έχουν ένα πολιτικό ή άμεσα εκλογικό κόστος για τον ξανθιώτη βουλευτή και στους μήνες που απομένουν μέχρι τις εκλογές, έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς αν θα επιμείνει στην τακτική του μέχρι σήμερα ή αν θα επιδιώξει να επανασυνδεθεί με την τοπική κοινωνία, παρότι οι δυνατότητες να συμβούν εντυπωσιακά και μεγάλα πράγματα είναι περιορισμένες.

Ενδεχομένως, όπως αναφέρουν κάποιοι, το Υπουργείο είναι ένα βάρος που του προκαλεί φθορά πολιτική και του παίρνει ενέργεια και δεν είναι τραβηγμένη εκτίμηση. Όμως αν ο πολιτικός με την πιο ιλιγγιώδη πολιτική κούρσα και ανέλιξη των τελευταίων ετών έχανε την υπουργική του καρέκλα, λίγους μήνες πριν τις εκλογές, θα ήταν αρκετά επώδυνο επικοινωνιακά, άρα από κάθε άποψη φαίνεται ότι η διατήρησή του στην κυβέρνηση δρα θετικά.

Για το μέλλον τι;

Το μέλλον παραμένει αβέβαιο. Και παραμένει γιατί οι τελευταίες μέρες εξισορρόπησαν το πολιτικό σκηνικό. Παρά τη σφοδρή κριτική που δέχτηκε ο Γιώργος Παπανδρέου, φεύγοντας από το Μαξίμου, είχε ήδη προλάβει να επιμερίσει πολιτική ευθύνη σε όλους τους αντιπάλους του, μέσα και έξω από το ΠΑΣΟΚ, «έκαψε» επικοινωνιακά πολλούς από αυτούς και προκάλεσε μια συμψηφιστική θυμική αντίδραση στους πολίτες περί αφορισμού όλων των κομμάτων εξουσίας. Το μέλλον παραμένει αβέβαιο – πολιτικά και όχι μόνο οικονομικά- γιατί παραμένει άγνωστη η επάρκεια της αριστεράς να διαχειριστεί αυτή την κρίση, προς όφελός της και προς όφελος της πατρίδας.  Είναι σαφές ότι όλα τα κόμματα της Αριστεράς έχουν τη δυνατότητα να εισπράξουν τεράστια εκλογικά οφέλη από την λαϊκή δυσαρέσκεια και μια πιθανή συνεργασία θα άλλαζε για πάντα τον πολιτικό χάρτη στην Ελλάδα και θα έφερνε το -πραγματικό- τέλος της μεταπολίτευσης. Όμως κάτι τέτοιο, επί του παρόντος, είναι άπιαστο όνειρο για τον κόσμο της αριστεράς.

Η οργή πάντως του κόσμου δεν είναι σίγουρο ότι κόπασε, παρότι ως προσωπικότητα ο –άγνωστος- Λουκάς Παπαδήμος επιχειρεί να «ηρεμήσει» τις μάζες (κατά μία εκδοχή επιλέχθηκε και γι’αυτό).  Άρα οι αντιδράσεις που ακολουθούν μόλις η νέα κυβέρνηση πιάσει δουλειά είναι απρόβλεπτες γιατί, άλλωστε, η καθημερινότητα και η οικονομική κατάσταση δεν έχουν αλλάξει από την αλλαγή Πρωθυπουργού και οι συσχετισμοί στην κοινωνία, παραμένουν προβληματικοί.

Γιάννης Σιδηρόπουλος
  isidister@gmail.com