Όσο και αν η κυβέρνηση επιχειρεί με επιτυχημένα ή αποτυχημένα μέτρα θα διασώσει τα δημοσιονομικά της χώρας και να συγκρουστεί με κοινωνικές ομάδες, τόσο περισσότερο αποδεικνύεται κάθε μέρα ότι η βασική ανάγκη της χώρας είναι η μετωπική σύγκρουση με τη νοοτροπία που έφερε την Ελλάδα, στη σημερινή της οικονομική και ηθική χρεοκοπία.
Αρκούν μερικές χαρακτηριστικές συμπεριφορές που απομόνωσα τις τελευταίες μέρες. Όλες οι απόψεις και οι νοοτροπίες επιβεβαιώνουν την περίφημη αγόρευση του Κ. Σημίτη πως «αυτή είναι η Ελλάδα», η οποία ήταν σωστή αλλά έμεινε στη διαπίστωση, αφού τώρα ήρθε η ώρα της χρεοκοπίας για να γίνουν λίγα από όσα είναι προφανές ότι χρειάζονται για να αλλάξει σκεπτικό η χώρα.
- Πρόσφατα μετά την αποκάλυψη για το πόρισμα της Στέγης και τις παράνομες προσλήψεις (την οποία σύσσωμος ο συμβατικός τύπος αποσιώπησε, όπως πολλά άλλα τελευταία) ένα σχόλιο αναγνώστη που δυναμίτισε τους υπόλοιπους ήταν ότι «δεν έκλεψαν, δουλειά πήραν αλλά με πλάγιο τρόπο». Δεν ενοχοποιείται ο αναγνώστης για την άποψή του φυσικά, αλλά η λογική που εντυπώθηκε στη συλλογική μνήμη και συνομολογήθηκε με την πολιτική ηγεσία, επιτέλους, άρχισε να ακούγεται ξένη.
- Πολύ πρόσφατα φαρμακοποιός της περιοχής επέπληξε νεαρό γιατρό γιατί στη συνταγογραφία του απουσιάζουν συγκεκριμένα σκευάσματα που συνάδελφοί του «γράφουν» κατά κόρον και μάλιστα γνωστοποίησε και σε τρίτους την δυσαρέσκεια για την αναίδεια αυτή! (χωρίς άλλο σχόλιο !)
- Η κυβέρνηση προσπαθεί εναγωνίως εδώ και καιρό να «περάσει»την εργασιακή εφεδρεία που έχει κριθεί αναγκαία από τους δανειστές, όμως δεν υπήρξε ούτε ένας κυβερνητικός παράγων που να θέσει σθεναρά και δημοσίως ως βασική προϋπόθεση ή κριτήριο για την ένταξη στην εφεδρεία, να μην έχει προσληφθεί ο υπάλληλος από το ΑΣΕΠ. Είναι τόσο απλό και αυτονόητο όμως είναι τόσο δύσκολο να τα βάλει κανείς με την αναξιοκρατία που διέλυσε τη χώρα.(το σχέδιο που προέκυψε την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές είναι πάντως ήπιο και -σχετικά- δίκαιο)
- Η κυβέρνηση επίσης προσπαθεί εδώ και χρόνια –πια- να εφαρμόσει το ενιαίο μισθολόγιο ως κάτι απολύτως φυσιολογικό που θα δώσει μεγάλη ανάσα στα δημοσιονομικά, αλλά κάποια αόρατη δύναμη την αποτρέπει. Μέχρι τότε όμως, έχουν ξεκινήσει, τα διάφορα ρετιρέ με πλάγιους τρόπους να κατοχυρώνουν τις αποδοχές 3 και 4 χιλιάδων ευρώ εσαεί, ενώ το ενιαίο μισθολόγιο και τα συνεχή μέτρα τέμνουν διαρκώς οριζόντια τις αποδοχές των χαμηλόμισθων σε μια ιδιότυπη κοινωνική συμφωνία σιωπής. Προφανώς γιατί στα ρετιρέ βρίσκεται η αφρόκρεμα του κομματικού κράτους και του κομματικού συνδικαλισμού των δύο μεγάλων κομμάτων που αδυνατούν τα ίδια τα κόμματα να τιθασεύσουν.
- Πρόσφατα στοgr δημοσιεύτηκαν τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους που δείχνουν ότι οι δαπάνες για τα σχολικά δρομολόγια διπλασιάστηκαν τα τελευταία 5 χρόνια, ενώ μόνο με την επίκληση της δύσκολης οικονομικής κατάστασης, ο φορολογούμενος ωφελήθηκε κατά 1 εκατομμύριο ευρώ, μόνο στην Ξάνθη !
Μαζί τα φάγαμε ή χώρια ;
Δεν χρειάζονται περισσότερα ερεθίσματα από αυτά που μας έδωσε η τελευταία εβδομάδα για να αντιληφθούμε ότι αυτό που απαιτείται στην κοινωνία είναι η σύγκρουση με τις αντιλήψεις και τις νοοτροπίες που δικαίωσαν στον Θ.Πάγκαλο στη γνωστή του ρήση για την συλλογική ευθύνη στην κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι όποτε αναφέρομαι στη συγκεκριμένη υπόθεση, βλέπω να αντιδρούν και να διαφωνούν, πάντα, μόνο όσοι ενοχοποιούνται για το «μαζί τα φάγαμε» ενώ οι υπόλοιποι, αν και αμέτοχοι σε όσα συνέβησαν, το δέχονται θεωρώντας εαυτούς συνένοχους με τη σιωπή τους όλα αυτά τα χρόνια.
Η σιωπηρή συμφωνία για το νόμο που αγγίζει τους άλλους, για την «αρπαχτή» που είναι θεσμικό δικαίωμα του έλληνα, την αναξιοκρατία που όλοι επικρίνουν αλλά τους έχει προσφέρει αξιοπρεπή προνόμια είναι υπεύθυνη για όσα ζούμε. Γι΄αυτό και όταν συζητώ με πρώην αγανακτισμένους μου αναφέρουν ότι αποχώρησαν γιατί «δεν έχουν θέση σε μια παρέα βολεμένων», δείχνοντας ότι κάποιοι αναζήτησαν στις πλατείες κοινωνική δικαιοσύνη αλλά κάποιοι άλλοι, διατήρηση των κεκτημένων με πρόσχημα την αντίδραση στην κυβερνητική πολιτική.(ενδεχομένως και τη στρατολόγηση κάποιων φοβικών, ακροδεξιών και μπαχαλάκηδων στη νέα ευφυή πολιτική στόχευση κάποιων που εμφανίζει περίεργες υπόγειες διαδρομές στην περιοχή μας)
Όσο για τον κόσμο, φαίνεται ότι αυτό το απίστευτο σοκ δεν ήταν ακόμη ικανό για να τον κάνει να συνειδητοποιήσει την κοινωνική αδικία που διαιωνίζεται. Όχι για το «γραφικό», διαχρονικό και αρχέτυπικό αγώνα ανάμεσα «στην εργατική τάξη και το κεφάλαιο», αλλά ανάμεσα στους βολεμένους και τα κορόιδα, της ίδιας της κοινωνικής βάσης. Ίσως γι’αυτό το πολιτικό δυναμικό φαίνεται ακόμη να πιστεύει – σε πείσμα της λογικής- ότι μετά την κρίση δεν έρχεται το τέλος του πολιτικού συστήματος που ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση.
Υ.Γ. Για τους Πρόσκοπους και το Σ.Μ.Α.
Ήταν πράγματι εντυπωσιακή και θορυβώδης η απόφαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του Δήμου Ξάνθης που αρνήθηκε, ομόφωνα, την εγκατάσταση σταθμού Μεταφόρτωσης δίπλα στο Κατασκηνωτικό Κέντρο του 8ου χλμ και 40 μέτρα από την κοίτη ποταμού. Και ήταν εντυπωσιακή γιατί η ομάδα που συνέστησαν οι Πρόσκοποι για να υποστηρίξουν το αίτημά τους, «διέλυσε» πραγματικά με νομικές ενέργειες κάθε αντίθετη προσπάθεια. Και διαπιστώνει κανείς ότι αν δεν υπήρχε αυτή η άμεση και συντονισμένη νομική υποστήριξη των προσκόπων, είναι προφανές ότι θα είχε περάσει μια απόφαση που είχε τεράστια νομικά κενά. Έδειξαν δηλαδή τη γύμνια της Διοίκησης και τον τρόπο που καθημερινά καθορίζεται το παρόν και το μέλλον μας χωρίς ίχνος νομιμοποίησης.
Αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι η συσπείρωση εμφανών και αφανών φίλων του Προσκοπισμού στην κοινή προσπάθεια , οι οποίοι κέρδισαν μια σημαντική μάχη. Και την κέρδισαν, όχι συσπειρώνοντας δύναμη απέναντι σε κάποιους ισχυρούς αλλά συνενώνοντας γνώση. Ήταν μια νίκη πιστή στις αξίες και τις αρχές του προσκοπικού κινήματος και αυτό αποτελεί το συμπέρασμα αυτής της όμορφης ιστορίας που εκτυλίχθηκε και κέρδισε την υποστήριξη της τοπικής πολιτικής ηγεσίας αλλά και της τοπικής κοινωνίας. Ήταν απόδειξη ότι υπάρχουν υγιή κομμάτια της κοινωνίας με συνέπεια στις αρχές τους.
Γιάννης Σιδηρόπουλος
isidister@gmail.com