SIDIROPOULOS-EDITORIALΔυστυχώς σε αυτό το site είμαστε υποχρεωμένοι να αναλωνόμαστε σε ένα μεγάλος μέρος της αρθρογραφίας μας, επισημαίνοντας ακραίες, ίσως και φασίζουσες συμπεριφορές και αντιλήψεις που δυναμιτίζουν την  καθημερινότητά μας και, πρόσφατα, εκθέτουν την πόλη και τους ανθρώπους της.

Καταγράφτηκε με κάθε λεπτομέρεια όσα συνέβησαν το απόγευμα της Πέμπτης 19/5 στην Ξάνθη και απέφυγε να σχολιάσει εκτενώς συμπεριφορές και στάσεις προκειμένου να μην διογκωθούν περαιτέρω τα θλιβερά γεγονότα. (Μάλλον δεν θα συζητούσαμε σήμερα σοβαρά αν η κάμερα δεν είχε καταγράψει ό,τι έγινε). Όμως οι επόμενες μέρες ήταν μια ακόμη επίμονη προσπάθεια, να περάσουμε στο άλλο άκρο, εξαιτίας όσων έχουν επενδύσει στο διχασμό και ανακαλύπτουν διαρκώς φαντάσματα. Και επιμένουν  παρότι η συντριπτική πλειοψηφία, ακόμη και των πιο συντηρητικών αντιλήψεων, επέκρινε τα γεγονότα σε βάρος των Τούρκων οδηγών που βρέθηκαν την Πέμπτη στην Ξάνθη.

Όσοι ήταν εκεί, γνωρίζουν τι έγινε.

Το περιστατικό παρακολούθησαν πάνω από 100 πολίτες, οι οποίοι απόρησαν και θέωρησαν κάτι εξωτικό, ως μια φάρσα απίστευτη, όσα συνέβαιναν σε βάρος των επισκεπτών της πόλης. Δεν μπορούσαν να αντιληφθούν κάποιον προφανή λόγο για να προπηλακίζονται και να απειλούνται με καταστροφές 15 οδηγοί αυτοκινήτων αντίκας, τους οποίους υποδέχτηκαν στην πόλη, μέλη της αυτοκινητιστικής Λέσχης Ξάνθης. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους, ούτε οι αστυνομικοί που είχαν κληθεί να συνοδεύσουν την πομπή. Υπενθυμίζεται ότι δυο εβδομάδες πριν, εκατοντάδες ξανθιώτες υποδέχτηκαν αντίστοιχη αποστολή με τούρκους ποδηλάτες που έκαναν το ίδιο δρομολόγιο, σε εγκάρδιο κλίμα και με ανθρώπους που εξέφρασαν ειλικρινή και αυθόρμητη διάθεση να συνομιλήσουν , ως κάτι απολύτως φυσιολογικό για το έτος και τον αιώνα που διανύουμε.

Θα ήταν άστοχο και ατέρμονο να μπει κανείς στη διαδικασία να ασχοληθεί με την ιστορική σημασία των ημερών, γιατί θα έπρεπε να επισημάνει ότι ο ορισμός της ημέρας από την ελληνική πλευρά ήταν άστοχος αλλά αυτό σκοπίμως το παραλείπουμε. Ενδεχομένως η απόφαση αυτή πριν από σχεδόν 20 χρόνια δεν εκτιμήθηκε όσο έπρεπε και υποβαθμίζει τη σημασία της μνήμης της Γενοκτονίας των προγόνων μας/μου. (την οποία δεν θα αναψηλαφίσουμε σήμερα  όπως επίσης δεν θα εισέλθουμε στην αντίστοιχη λογική για την παρουσία των Ελλήνων στην Τουρκία σε σημαδιακές ημερομηνίες).

Οι πάντα πρόθυμοι υπερ-πατριώτες, «προστάτες των εθνικών δικαίων»

Είναι προφανές ότι η αντίδραση του Αντιδήμαρχου της πόλης, υπήρξε άστοχη και ήταν η αιτία για όσα επακολούθησαν. Αυτό κρίνεται πολιτικά καθώς ο Νίκος Φωτιάδης είναι αιρετός και λογοδοτεί απέναντι σε όσους τον επιλέγουν. (Φυσικά δεν θα ασχοληθούμε με τους «αγανακτισμένους» που έδρασαν εκεί) Αυτό όμως που είναι άξιο σχολιασμού, είναι η μετέπειτα προσπάθεια λίγων επιτήδειων να επενδύσουν με φορτίο εθνικοπατριωτικό την παρουσία μερικών ανυποψίαστων Τούρκων οδηγών και να της προσδώσουν τα εύκολα συνθήματα «πρόκληση», «προβοκάτσια», «ασέβεια».  Η πολλοστή προσπάθεια, το τελευταίο διάστημα, να ενεργοποιήσουν τα φοβικά σύνδρομα που υφέρπουν ακόμη σε μερίδα του κόσμου, να εμφανιστούν ως «πατριώτες» και υπεραστπιστές των «εθνικών δικαίων» για ακόμη μια φορά.

Όπως η αποδοκιμασία της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινής γνώμης, τους τοποθετεί -αυτή τη φορά με θορυβώδη τρόπο- στο περιθώριο της σύγχρονης πραγματικότητας.  Είναι μια θλιβερή μειοψηφία όλοι αυτοί οι ακραίοι και φοβικοί που εμφανίζονται με κάθε ευκαιρία στο προσκήνιο, αντλώντας δύναμη και αυτοεπιβεβαίωση από το διαχωρισμό. Ο φανατισμός και η μισαλοδοξία που επιχειρούν να καλλιεργήσουν, ποντάροντας στους μύθους και την εσωστρέφεια που υπάρχει ακόμη  στο υποσυνείδητο για αρκετές γενιές ελλήνων, είναι πια παρωχημένη. Όσο και αν προσπαθούν να διχάσουν την κοινωνία βρίσκονται πια στο περιθώριό της και συντηρούνται, όσο και αν κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε, με τρόπο τεχνητό.

Η κοινωνία της Ξάνθης ξεπερνά τις θλιβερές μειοψηφίες

Οι πολίτες, όλο και περισσότερο πια, είναι σκεπτόμενοι και η νεά γενιά αδιαφορεί για τα κηρύγματα περασμένων αιώνων που επενδύουν στο μίσος. Θα ήταν ντροπιαστικό για την πόλη να υιοθετήσει τις θέσεις τους. Η παρουσία τους και η συντονισμένη προσπάθειά τους να παραμείνουν ζωντανοί, χάρη στο διχασμό καθίσταται γραφική. Η αποστροφή των πολιτών από τις ακραίες θέσεις θα είναι όλο και πιο έντονη, καθώς εξαφανίζονται ακόμη και τα προσχήματα που μετέρχονται για να δημιουργήσουν θόρυβο. Και η κοινή λογική, όσο και αν την αρνούνται, έρχεται η ώρα που γίνεται κτήμα της κοινής γνώμης.

Ευτυχώς που υπάρχουν και νοήμονες σε αυτή την πόλη, οι οποίοι δεν δίστασαν να εκφράσουν δημόσια – αυτή τη φορά- την αποδοκιμασία τους απέναντι σε όσα απίστευτα εκτυλίχθηκαν . Όπως ο Αστυνομικός Διευθυντής ο οποίος ανέλαβε το βάρος της θέσης που κατέχει και  στιγμάτισε τις συμπεριφορές, παρότι θα μπορούσε ανέξοδα να περιοριστεί στα τυπικά του καθήκοντα.  Όπως ο Αντιδήμαρχος Δημήτρης Μπένης που δεν δίστασε να εντοπίσει ονομαστικά την αιτία των επεισοδίων. Δυστυχώς κάποιοι άλλοι επέλεξαν το δρόμο της σιωπής, ή των άστοχων επικρίσεων, εμφορούμενοι ίσως και από αχρείαστο συναισθηματισμό.

Όσοι πατριδοκάπηλοι επιμένουν να επικαλούνται «εθνικές απειλές» και διάφορες άλλες θεωρίες για να στήσουν ανάχωμα σε ότι απειλεί την ξεπερασμένη ιδεολογία τους ή  τα μικροσυμφέροντά τους από την ένταση, ας γνωρίζουν ότι εκφράζουν την παρακμή αυτής της κοινωνίας, το πλέον οπισθοδρομικό και παρωχημένο της τμήμα. Και οι άνθρωποι που διαθέτουν τον κοινό νου και τις στοιχειώδεις δημοκρατικές ευαισθησίες έχουν τη δική τους ευθύνη να επισημαίνουν αυτή τη λειτουργία.

Γιάννης Σιδηρόπουλος
isidister@gmail.com

Υ.Γ.

Είναι εύκολο να κλέβεις το υλικό και να το πουλάς για το δικό σου. Το δύσκολο είναι να παραδεχτείς ότι ακολουθείς αυτούς τους οποίους μόνιμα αρνείσαι και υποτιμάς. Δικαίωμα του καθενός είναι να «ξυνίζει τα μούτρα του», όποτε αναφέρεται το ειδησεογραφικό site της πόλης, αλλά δεν  δικαιολογείται όταν τρέχει διαρκώς από πίσω του. Πόσο μάλιστα όταν άλλοι, περιθωριοποιημένοι συχνά, εμφανίζουν συμπεριφορές και δεοντολογία ασυνήθιστα ορθές. Τελικά, όσοι αναπαράγουν τα δημοσιεύματα (παρόλο που το κρύβουν) σκέφτηκαν μήπως ανήκουν και αυτοί σε κάποιο φανταστικό τραστ που εκπορεύεται από εδώ; (!)