SIDIROPOULOS-EDITORIALΕπειδή συνήθως η όποια κριτική, θετική ή αρνητική, του γράφοντος για το Ξανθιώτικο Καρναβάλι γίνεται μετά το πέρας του θεσμού  και , ενδεχομένως, να θεωρείται πως γίνεται αφ΄υψηλού ή εκ τους ασφαλούς, μια καλή προοπτική για το φετινό θεσμό θα ήταν να αναφερθούμε στις ΘΛΕ πριν αυτές γίνουν, έχοντας προδιαγράψει όλα όσα θα συμβούν και θα έχουν πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο. Θα έπρεπε να ξεκινάμε από τον πολιτιστικό αντίκτυπο αλλά δυστυχώς η «πόλη» ή η «αγορά» έχει άλλες προτεραιότητες.

Ο πολιτισμός ;

Έτσι, λοιπόν, ξεκινά η προετοιμασία για το θεσμό, ενώ όλοι σε μικρό ή μεγάλο βαθμό έχουν απωλέσει το ουσιαστικό, πρωταρχικό ή θεωρητικό – τελικά- περιεχόμενο του Ξανθιώτικου Καρναβαλιού. Σε μια αντίστροφη εκτίμηση και ξεκινώντας από τον πολιτισμό (χωρίς να αναλωθούμε στο προαίωνιο ερώτημα «τι είναι πολιτισμός») θα μπορούσαμε να πούμε ότι το πρόγραμμα με δεδομένη την περικοπή του 1/3 των εξόδων είναι αρκετά περιεκτικό και πλήρες.

Διαθέτει κάποια καλά μουσικά σχήματα, υστερεί ίσως σε θεατρική παράσταση, περιέχει όμως και πολύ ικανά τοπικά σχήματα , περιέχει τις γνωστές παράλληλες και πλούσιες καλλιτενχικές εκδηλώσεις των τοπικών φορέων και , τελικά, το μόνο που λείπει είναι αυτά τα εντυπωσιακά σχήματα που παρακολούθησαν οι ξανθιώτες τα τελευταία χρόνια στις ενάρξεις: Τα θέατρα δρόμου, και τα άλλα πολύ  προσεγμένα σχήματα και συγκροτήματα. Προφανώς είναι αυτά που κόστιζαν αλλά, δυστυχώς, είναι και αυτά που έδιναν ένα διαφορετικό τόνο και μας πλούτιζαν με νέες παραστάσεις, πιστώνοντας θετικά τις καινοτομίες των τελευταίων ετών. (η κρίση ταυτότητας του φολκλορικού ή λαογραφικού χαρακτήρα έχουμε πει ότι είναι σοβαρό αντικείμενο δημόσιου διαλόγου αλλά…)

Η επιλογή τύπου Shapplin κρίθηκε πέρυσι εκ του αποτελέσματος και δεν θα υπήρχε ούτως ή άλλως ανάλογο εγχείρημα. Άρα στο κομμάτι του πολιτιστικού αντικειμένου υπάρχει μια εικόνα καλή, που βασίζεται στο πρόγραμμα και θα δώσει στο κοινό αρκετές συγκινήσεις χωρίς πολλά χρήματα. Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να «ανακαλύψουμε» το καινούριο «κοσκινάκι» μας πάνω στη γνωστή μάσκα γιατί είναι μάταιο και γιατί ένα καλλιτεχνικό έργο ίσως θα ήταν πιο πρέπον (λέω εγώ τώρα) να το κρίνουμε αφού το δούμε και εφόσον (ας πούμε) έχουμε και την ανάλογη υποδομή για να το εκτιμήσουμε. Επικοινωνιακά πάντως, έχει επιτύχει το σκοπό της που δεν ήταν άλλος από την προβολή του θεσμού χωρίς κεφάλαια. Τελικό συμπεράσμα, λοιπόν, είναι ότι οργανωτικά και πολιτικά ο Δήμος επιλέγει ένα βατό και περιεκτικό σύνολο προγράμματος, καλό για το ύψος του προϋπολογισμού.

Άρα τι απομένει; Τα δύο μεγάλα ερωτηματικά του θεσμού; Σύλλογοι και επαγγελματίες

Η προδιάθεση δείχνει ότι δεν θα αλλάξει κάτι στους συλλόγους και θα πουλήσουν στολές βγάζοντας από ανεκτό ως υπερβολικό κέρδος, θα πουλήσουν στολές που κατασκευάστηκαν συχνά ΕΚΤΟΣ Ξάνθης (αν και επαγγελματίες οι περισσότεροι Πρόεδροι) για να αυξήσουν τα κέρδη τους και για άλλη μια χρονιά ΔΕΝ θα υπάρξει διαφάνεια στα οικονομικά τους. Πλην φωτεινών εξαιρέσεων που χρησιμοποιούν τα έσοδα των γιορτών για να συντηρούν ένα κοινοφελές και απόλυτα διαφανές οικοδόμημα όπως είναι οι Πρόσκοποι και οι Οδηγοί.

Αν κανείς αναλογιστεί τι δράσεις καλύπτουν με τα έσοδά τους αυτοί οι δύο οργανισμοί, μοιραία θα διερωτηθεί, που πηγαίνουν τα έσοδα των υπολοίπων. Απάντηση δεν θα λάβει κανείς όπως δεν έχει λάβει και ο γράφων εδώ και χρόνια, ζητώντας επανειλημμένα διαφάνεια και δημόσιους απολογισμούς . Φαίνεται όμως ότι δεν υπάρχει ούτε καν ένας που να θίγεται από την «έμμεση» κατηγορία που συνιστά αυτή η θέση και θα μας διευκόλυνε όλους διαλύοντας του ψιθύρους.. (Εκείνο το ανέκδοτο που λέγαμε παλιά, ότι τα έσοδα από τις  Γιορτές Παλιάς Πόλης χρησιμοποιούνται από τους Συλλόγους για να χρηματοδοτήσουν την παρουσία τους στο Καρναβάλι, είναι πια τόσο αστείο που ξεκαρδιζόμαστε όταν αναλογιζόμαστε ότι οι καρναβαλιστές όχι απλώς πληρώνουν ακέραια την αξία της στολής τους αλλά με κέρδος που συχνά είναι ιδιαίτερα προκλητικό)

Το άλλο μεγάλο ζητούμενο, οι επαγγελματίες, βρίσκονται αυτή την εποχή στη γνωστή προσπάθεια να αποδείξουν ότι είναι «αγνοί εργάτες του θεσμού» που έχουν «διαφημίσει το θεσμό σε όλη την Ελλάδα» ενώ γνωρίζουμε με ακρίβεια τι πρόκειται να επακολουθήσει. Περισσότερο οι επαγγελματίες καφέ και εστίασης και λιγότερο οι ξενοδόχοι (που δεν υπερβαίνουν αισθητά τη συνήθη πρακτική, πλήν όμως έχουν εναρμονισμένη πρακτική στην περίοδο των ΘΛΕ) θα απολαύσουν τους καρπούς του Καρναβαλιού σε απόλυτα οικονομικά μεγέθη. Ο θεσμός δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί μια υπόθεση οικονομική, ίσως και αναπτυξιακή για την περιοχή και δεν πρόκειται να απογυμνωθεί από αυτή του τη διάσταση.

Όπως καλό θα ήταν , αφού όλοι συμμετέχουμε εκόντες – άκοντες σε μια συνομωσία, να σωπάσουμε όλοι και να κάνουμε τη δουλειά μας.  Δεν θεωρώ ότι κάνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που θα έκανε (ή κάνει) κάθε επαγγελματίας σε ανάλογη περίσταση και δέχομαι ότι «τέτοιοι είμαστε ως λαός». Δεν δέχομαι όμως, έπειτα, ότι αυτό το Καρναβάλι διαφέρει σε κάτι από τα υπόλοιπα και έχει να δώσει κάτι διαφορετικό. Προφανώς πουλά το ίδιο προϊόν με άλλες περιοχές και προσπαθεί  να καταγράψει τις μεγαλύτερες πωλήσεις.

Τριμερής συμμαχία. Ποιοι δεν ακούγονται ;

Έτσι το συμπέρασμα είναι ότι αυτή η πόλη την περίοδο του Καρναβαλιού διαθέτει μια τριμερή συμμαχία που το συντηρεί. Δημοτική αρχή, επαγγελματίες και Πολιτιστικοί Σύλλογοι. Ο καθένας με τον τρόπο που συμβάλλει στη διατήρηση του θεσμού που – φέτος για παράδειγμα- απασχολεί την επικαιρότητα μόνο για το οικονομικό του περιεχόμενο και ελάχιστα για το πολιτιστικό του που δεν είναι αμελητέο. Ο κόσμος, όμως που δεν περιλαμβάνεται στον σκληρό πυρήνα του καρναβαλιού εμφανίζει δύο διαφορετικές συμπεριφορές. Είναι ο κόσμος που χαίρεται, υπερηφανεύεται, συμβάλλει, συμμετέχει και απολαμβάνει αυτό το θεσμό για τους δικούς του λόγους και καλά κάνει. Υπάρχει όμως και ένα διογκούμενο κομμάτι των πολιτών που εκφράζει τα τελευταία χρόνια μια σιωπηλή διαμαρτυρία, δεν δέχεται να ακολουθήσει την πλειοψηφία και θα προτιμούσε το τελευταίο τριήμερο να λείπει από την πόλη. Αν και όλοι κάνουν ότι αγνοούν αυτό των κομμάτι των ανθρώπων της πόλης, κάποτε πρέπει να το αφουγκραστούν.

Γιάννης Σιδηρόπουλος
isidister@gmail.com


ΥΓ (Αθλητικό)

Δεν μπορώ να μην συγχαρώ τον Βλάση Καζάκη για την εικόνα που μας χάρισε μόλις πέτυχε το πρώτο του γκολ μετά την επιστροφή του στην ομάδα. Ο παίκτης λοιπόν που μπορεί να ανεβεί στην κερκίδα και να γίνει ένα κουβάρι με τους φίλους της ομάδας έχει λείψει από τις παραστάσεις μας. Και αυτή η εικόνα ήταν συγκινητική και ελπιδοφόρα. Φαίνεται άλλωστε – όπως συμβαίνει για πολλούς παίκτες που προέρχονται από την περιοχή- ότι ανεξάρτητα από την πορεία που έχουν διαγράψει, η επιστροφή τους στην Ξάνθη τους δίνει πάντα ένα επιπλέον κίνητρο, αυτό του οπαδού της ομάδας. Και αυτό είναι που έλειψε συχνά από την ομάδα.

Είναι γεγονός ότι αυτό το σύνολο διαθέτει τον τεχνικό και τους παίκτες που έχουν την προσωπικότητα να μπουν στο επόμενο κρίσιμο ματς και να δώσουν διπλή χαρά στους φίλους τους. Παίρνοντας άλλη μια νίκη-οξυγόνο αλλά και τιμωρώντας την ΑΕΛ με σχεδόν βέβαιο υποβιβασμό για όσα συνέβησαν πέρυσι. Διαφωνώ φυσικά με την «μη σοβαρή» – επιεικώς-  διαδήλωση που είχε γίνει στο Καζίνο τότε αλλά ενστερνίζομαι την μεγάλη επιθυμία των φιλάθλων (και της διοίκησης προφανώς) να αποδείξουν ότι η ζωή μας κάνει κύκλους και ότι για την ομάδα της Ξάνθης, όλα αποδεικνύονται «δανεικά».