SIDIROPOULOS-EDITORIALΈνα οδοιπορικό που πραγματοποίησε στις παραλίες της περιοχής το XanhtiPress.gr αλλά και μια επίσκεψη στη Θάσο ήταν η αφορμή για να διαπιστωθεί η τραγική εικόνα που επικρατεί τους θερινούς μήνες και

δημιουργεί προβληματισμό για την τουριστική ανάπτυξη. Τις παραλίες της Ξάνθης δεν τις επισκέπτονται παρά ελάχιστοι τουρίστες, αφού οι 4.300 βούλγαροι και ρουμάνοι επισκέπτες που μετρήθηκαν σε ένα σαββατοκύριακο μόνο από το μεθοριακό σταθμό της Ξάνθης -οι πιο προσιτοί εν δυνάμει τουρίστες του νομού- καταλήγουν σε άλλες περιοχές ελλείψει
οποιασδήποτε υποδομής στην Ξάνθη (ούτε καν κατάλογοι στα βουλγάρικα δεν υπάρχουν σε καφέ και εστιατόρια των <<τουριστικών περιοχών>>)

Υπάρχουν όμως αρκετοί ξανθιώτες που επισκέπτονται διαρκώς τις παραλίες
για ένα μπάνιο καθώς και αρκετές χιλιάδες κάτοχοι εξοχικών κατοικιών,
αυθαίρετων και μη, που έχουν κατακλύσει την ακτογραμμή του Νομού
Ξάνθης και, συχνά, κάνουν φανερή την επιθυμία τους να απομακρύνουν
κάθε είδος επισκέπτη από τις <<παραλίες τους>> προκειμένου αυτές να
γίνουν ιδιωτικές τους πλαζ. Κάθε είδος δραστηριότητας θεωρείται
επιλήψιμο και βάρβαρο και δεν είναι υπερβολή αν υποστηρίξει κανείς ότι
ούτε περίπτερο δεν επιθυμούν κάποιοι να λειτουργεί στις παραλίες της
Ξάνθης. (Το πιο εξοργιστικό με την κατάσταση αυτή είναι ότι μόλις κάποιος
καταφέρει να ολοκληρώσει το αυθαίρετό του αρχίζει τις καταγγελίες για
οποιονδήποτε άλλον επιχειρεί να χτίσει το δικό του αυθαίρετο,
δημιουργώντας μια κατάσταση τουλάχιστον τραγελαφική. )Είναι πολλές και
γνωστές οι διηγήσεις για τα κατορθώματα των <<βιλλάδων>> στις παραλίες
της Ξάνθης που δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις.

 

Σε αυτό το καθεστώς λοιπόν τουριστικής ανυπαρξίας, οι ευθύνες δεν βαρύνουν τους αρμόδιους φορείς που έχουν κάνει , σε μικρό ή μεγάλο βαθμό,
σοβαρές προσπάθειες για την προβολή και την προώθηση της περιοχής (αυτή της νομαρχίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η πιο συνεπής ενώ πιστώνεται και η διάνοιξη του Αγ. Κωνσταντίνου). Για όλα τα υπόλοιπα όμως έχουν φροντίσει όλοι οι άνθρωποι της περιοχής, από τους επαγγελματίες χωρίς
επαγγελματισμό, από τους πολίτες που πετάνε τη σακούλα έξω από τον
κάδο και μετά από λίγο εγκαλούν τους αρμοδίους για την καθαριότητα,
από τους ιδιοκτήτες των εξοχικών που επιβάλλουν την ηλιθιότητά τους
στην περιοχή και έχουν  αποκλείσει τουριστικά το πιο εκμεταλλεύσιμο τμήμα της
ακτογραμμής στην Ξάνθη, από τους ανεγκέφαλους που δυσανασχετούν ακόμη και με την  επαναλειτουργία του Τουριστικού στο Λιμάνι Αβδήρων, όλοι περισσότερο ή λιγότερο έχουν συμβάλλει ώστε να διώξουν, όσους κάποιοι άλλοι
προσπαθούν να φέρουν.

Σίγουρα οι παραλίες της Ξάνθης δεν φημίζονται για τα κρυστάλλινα νερά
τους, αλλά παραμένουν αξιοπρεπείς, σε κάποιες περιπτώσεις
παρουσιάζουν μεγάλες δυνατότητες και , παρά τους περιορισμούς της
συνθήκης Ραμσάρ, θα μπορούσαν να προσελκύσουν κόσμο. Τελικά όμως ο
τουρισμός στις παραλίες φαίνεται ότι παραμένει άπιαστο όνειρο και η
αλήθεια είναι ότι σε ένα τέτοιο περιβάλλον οικονομικής κρίσης θα
μπορούσε να αποτελέσει ανάσα για την οικονομία της περιοχής.

Όμως ακόμη και εκεί που η φήμη και η παράδοση έχουν δημιουργήσει
αδιαμφισβήτητους τουριστικούς προορισμούς, όπως στη γειτονική Θάσο, η εικόνα παραμένει πάντοτε τριτοκοσμική. Ο τουρισμός, όπως συμβαίνει στους περισσότερους ελληνικούς προορισμούς – πλην της Ρόδου και κάποιων άλλων μικρότερης κλίμακας- παραμένει παρακμιακός. Μια βόλτα στη Θάσο επιβεβαιώνει κάθε φορά ότι αυτό το νησί αντιπροσωπεύει την εικόνα του τουρισμού από τις ελληνικές ταινίες των αρχών του ΄70, στην καλύτερη περίπτωση.: Απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις και δρόμοι, βρώμικες καντίνες, ενοχλητικοί <<κράχτες>>, ελεεινές ξαπλώστρες με υποχρεωτικές παροχές και εκμετάλλευση, εξοργιστικές επιγραφές, αυθαιρεσία και χαμηλή ποιότητα. Οι 3-4 μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες που έγιναν τα τελευταία χρόνια με κεφάλαια εκτός Θάσου, δεν έχουν καταφέρει να αντιστρέψουν την αρνητική εικόνα, λειτουργώντας εντελώς αποκομμένες ενώ φροντίζουν να χρεώνουν τους έλληνες σε δεκαπλάσια τιμή από τους ξένους.  Οι οργανωμένες μονάδες επιπλωμένων δωματίων γίνονται στις περισσότερες περιπτώσεις από ανθρώπους των γύρω περιοχών και με την παρουσία τους υπενθυμίζουν στους ντόπιους ότι η εποχή τους έχει ξεπεράσει προ πολλού. Και με την παρακμή τους συμπαρέσυραν ολόκληρους προορισμούς στην κρίση.

Ο μαζικός και εύκολος τουρισμός της Βόρειας Ευρώπης βαρέθηκε να τον κλέβουν και αναχώρησε για αλλού αφού στο ενδιάμεσο είχε ξεθωριάσει ο <<μύθος>> της φιλοξενίας και της συμπεριφοράς. Ήδη η ρωσική αγορά, αφού δοκίμασε το προϊόν, απομακρύνεται σταδιακά. Η τελευταία ευκαιρία της φτηνής βαλκανικής αγοράς που κατέβηκε τα τελευταία χρόνια θα απομακρυνθεί αρκετά
γρήγορα, λόγω της χαμηλής ποιότητας των υπηρεσιών που του παρέχονται
σε σχέση με ανταγωνιστικές αγορές και στο τέλος θα μείνουμε πάλι οι
ίδιοι, αλλά για κάποιους θα είναι αργά να αναζητήσουν τον επαγγελματισμό.  Η εποχή Rooms to let έχει παρέλθει εδώ και δεκαετίες. Η εποχή που ο κάθε τεμπέλης μπορούσε να προσφέρει άθλιες υπηρεσίες για ένα τρίμηνο και να ζει πλουσιοπάροχα επί ένα χρόνο είναι στα τελευταία της. Όσοι απολαμβάνουν τα τελευταία κέρδη αυτής της βιομηχανίας που κατέρρευσε,  είναι οι τελευταίοι που θα το αντιληφθούν.

Γι’αυτό ας  μην χαμογελούν οι ξανθιώτες και ας διδαχτούν από το αρνητικό παράδειγμα της Θάσου. Στη διαχείριση του μεγάλου τουριστικού ρεύματος που  κατευθύνεται στην πόλη και σε διάφορα σημεία του νομού κατά περιόδους, ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες, έχουν επιδείξει ακριβώς την ίδια, αν όχι χειρότερη συμπεριφορά. Και οι αρκετοί βούλγαροι επισκέπτες που υπάρχουν στην περιοχή, ιδιαίτερα μετά τη λειτουργία της τουριστικής διόδου στην Ξάνθη, θα φύγουν πολύ γρήγορα όταν διαπιστώσουν ότι τους περνάμε για κορόιδα, γιατί οι ίδιοι γνωρίζουν από τα δικά τους μέρη ποιά είναι η αξιοπρεπής τουριστική εκμετάλλευση. Όσοι πάλι υποστηρίζουν ότι η δίοδος και κάθε δίοδος θα έφερνε  μόνο αθίγγανους απατεώνες, όπως διατείνονται, ανήκουν στην κατηγορία των ξενόφοβων και βολεμένων Κάτι τέτοιοι, ξεπερασμένοι που επιθυμούν να ξαναχωρίσουν την Ευρώπη και να βάλουν face-control στα σύνορα θα πρέπει να ξέρουν ότι οι πρώτοι που θα <<τρώνε πόρτα>> στην πολιτισμένη Ευρώπη θα είναι οι Έλληνες.

Καλό θα είναι λοιπόν να συμμορφωθούν και να φροντίσουν να διατηρήσουν
με την ποιότητά τους, το τουριστικό ρεύμα που κάποιοι άλλοι φρόντισαν
να έρθει στην περιοχή και είναι διέξοδος σε τέτοιες εποχές. Όσοι
νομίζουν ότι ο τουρισμός θα τους δώσει ξεκούραστα έσοδα για το
υπόλοιπο της ζωής τους – σαν τις παλιές καλές αγροτικές επιδοτήσεις- μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουν την άποψή τους καθώς ο δρόμος θα είναι επίπονος και θα προσφέρει επιτυχία σε λίγους. Τέλος ας συνειδητοποιήσουν όλοι, ότι ο επισκέπτης δεν αναγνωρίζει ούτε τα όρια τον Νομών, ούτε τα όρια των Δήμων, ούτε τα όρια των οικισμών τους. Παρακολουθεί ένα ενιαίο τουριστικό χώρο και επιλέγει τα σημεία που τον ενδιαφέρουν και τα σημεία που τον προσελκύουν.

Γ. Σιδηρόπουλος
isidister@gmail.com