Μπορεί η κυβέρνηση να ευαγγελίστηκε την αξιοποίηση του διαδικτύου και τον εκσυγχρονισμό του στη χώρα αλλά στην πράξη μάλλον απομακρύνεται, ανεξήγητα από τις δεσμεύσεις της.
Παρότι καθημερινά το κυβερνητικό επιτελείο ασχολείται με το διαδικτυακό τύπο και επιχειρεί με να εκμεταλλεύεται επικοινωνιακά αυτή την αμεσότητα και να τροφοδοτεί τα διαδικτυακά μέσα με υλικό, μάλλον θέλησε να εξυπηρετήσει τις πιέσεις διαφημιζομένων και εργολάβων της ενημέρωσης. Απέσυρε την τελευταία στιγμή από το ασφαλιστικό νομοσχέδιο τη διάταξη για την εξομοίωση των διαδικτυακών Μ.Μ.Ε προκειμένου να ασφαλίζονται στα δημοσιογραφικά Ταμεία οι συντάκτες τους, όπως επίσης απέσυρε την επιβολή αγγελιοσήμου για τους διαφημιζόμενους σε αυτά., όπως συμβαίνει στα υπόλοιπα Μέσα.
Η εξέλιξη αυτή αποστερεί από τους δημοσιογράφους την εργασιακή, ασφαλιστική και επαγγελματική τους υπόσταση και, ταυτόχρονα, επιτείνει τον εργασιακό μεσαίωνα που έχει επιβληθεί σε αρκετά αθηναϊκά ιντερνετικά μέσα. Παράλληλα, τα οικεία Ταμεία στερούνται ένα πολύτιμο πόρο που αποτελεί αναπλήρωση της κρατικής χρηματοδότησης, η οποία είναι γνωστό ότι δεν υπάρχει στον Τύπο.
Απομένει να φανεί αν σε κεντρικό επίπεδο οι Ενώσεις Συντακτών θα διεκδικήσουν έμπρακτα την αναγνώριση της εργασιακής υπόστασης για τους δημοσιογράφους-φαντάσματα ή θα μείνουν σε ανακοινώσεις διαμαρτυρίας. Η ανακοίνωση της οικείας ένωσης, της ΕΣΗΕΜΘ, άλλωστε απευθύνει κάλεσμα στις υπόλοιπες ενώσεις και την Πανελλήνια Ομοσπονδία για να εξαντλήσουν την πίεσή τους.
Στο εσωτερικό των ΠΑΣΟΚ παράλληλα, υπάρχει προβληματισμός για το «ιντερνετικό κίνημα» που προετοίμασε την επάνοδό του στην εξουσία αλλά τώρα μάλλον αναπαύεται σε υπουργικά γραφεία και οργανισμούς όπου έχει βολευτεί με παχυλούς μισθούς, εξαργυρώνοντας τις διαδικτυακές του υπηρεσίες στο κόμμα και αδιαφορεί για τη νομοθετική καταδίκη του διαδικτύου και της ενημέρωσης. Το ζήτημα που τίθεται δεν είναι απλώς ζήτημα δικαιοσύνης απέναντι σε μια συγκεκριμένη τάξη, αδικίες και εύνοιες υπάρχουν πολλές, δεν σταμάτησαν ποτέ. Το θέμα είναι ότι το κράτος επισημοποιεί την αναρχία στο διαδίκτυο, στερεί πόρους από τον ίδιο τον προϋπολογισμό του, ενθαρρύνει την φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή και, τελικά, αδιαφορεί για την ποιότητα της ενημέρωσης στην οποία έχουν καταφύγει εκατομμύρια έλληνες, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν γνωρίζουν ότι το επίπεδο και ο τρόπος που εκφέρεται ο δημοσιογραφικός λόγος καθορίζονται από σταθερές θεσμικές δομές.
Όταν μια μεγάλη κατηγορία δημοσιογράφων που, ενημερώνει ένα τόσο μεγάλο κοινό, βρίσκεται εκτός της μέριμνας και του ελέγχου που ασκείται μέσω των θεσμοθετημένων διαδικασιών, η ποιοτική στάθμη θα παραμένει πάντοτε χαμηλή.
Στο υποθετικό ερώτημα γιατί το μέσο αυτό τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ των δημοσιογράφων, η απάντηση είναι πως πρωταρχική αιτία δημιουργίας του ΧanthiPress.gr είναι να υπηρετήσει την οπτική των δημοσιογράφων. Μπορεί η ενέργεια της κυβέρνησης, να ευνοεί την επιβίωση ή την κερδοφορία των ιντερνετικών μέσων (και των διαφημιζόμενων), όμως η πραγματική τομή στην ενημέρωση μπορεί να προέλθει μόνο από από το βλέμμα ταλαντούχων και καταρτισμένων δημοσιογράφων . Οι κυοφορούμενες εξελίξεις είναι ένα βήμα προς την απαξίωση και την ομογενοποίηση όλου του διαδικτύου, σε βάρος των ενημερωτικών δομών που καλύπτονται από. επαγγελματίες δημοσιογράφους.
Για την ώρα αποδεικνύεται ότι η μόνη εξασφάλιση για τους δημοσιογράφους του διαδικτύου, είναι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα κόμματα αναμένοντας την επιβράβευσή τους. Ο μεγαλύτερος εκνευρισμός προκαλείται από το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ με τον τρόπο που λειτούργησε τα τελευταία χρόνια έδωσε ελπίδες στους νέους –κυρίως αυτούς- δημοσιογράφους του διαδικτύου ότι θα δικαιώσει την επιλογή τους στο μέλλον. Για την ώρα αυτοί που ενημέρωνουν εκατομμύρια έλληνες θα συνεχίσουν να εργάζονται ως φαντάσματα.
(Τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα του γράφοντος είναι ήδη εξασφαλισμένα και οι τρέχουσες εξελίξεις δεν επηρρεάζουν άμεσα την επαγγελματική του υπόσταση, άρα και η κριτική δεν ενέχει προσωπική εξάρτηση από τις δρομολογούμενες ρυθμίσεις. Είναι όμως λυπηρό οι συνάδελφοι που ξεκινούν την καριέρα τους στο διαδίκτυο να εργάζονται με τις ίδιες συνθήκες και διαφορετικά δικαιώματα καθώς και να αποκλείονται ουσιαστικά από την ιδιότητα του μέλους των αναγνωρισμένων Ενώσεων Συντακτών)
Γιάννης Σιδηρόπουλος
isidister@gmail.com
Υ.Γ. Το πρόσφατο άρθρο για το Εργατικό Κέντρο, προκάλεσε τη διαφωνία του πρώην Προέδρου Ανέστη Καλλιγά που εξέφρασε την άποψή ότι το άρθρο δεν υπήρξε ακριβές σε ότι αφορά στον ίδιο αλλά ίσως και άδικο. Ουδείς διεκδικεί το αλλάθητο και γίνεται σεβαστή η άποψη ότι ο ίδιος δεν έχει όχι μόνο τυπική αλλά και ουσιαστική εμπλοκή με το φορέα σήμερα. Παρόλα αυτά η κεντρική ιδέα του άρθρου παραμένει ότι υπήρξε ο πρώτος που μίλησε για το ζήτημα και ήταν η αιτία που άνοιξε η συγκεκριμένη συζήτηση, έστω και αργά.
